ตะปูสอดไขกระดูก InterTAN

กระดูกสะโพกหักระหว่างกระดูกต้นขา (inter trochanteric hip fractures: TF) เป็นภาวะกระดูกหักบริเวณต้นขาส่วนต้นที่พบบ่อยเป็นอันดับสอง รองจากกระดูกต้นขาส่วนคอหัก และเป็นสาเหตุของการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตที่สำคัญในประชากรสูงอายุในปัจจุบัน

ภายในปี พ.ศ. 2593 คาดการณ์ว่าจำนวนผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักทั่วโลกจะสูงกว่า 6.3 ล้านรายต่อปี เนื่องจากประชากรสูงอายุในหลายประเทศตะวันตก เฉพาะในสหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียว คาดการณ์ว่าจำนวนผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักจะเพิ่มขึ้นจากประมาณ 320,000 รายต่อปี เป็น 580,000 รายภายในปี พ.ศ. 2583 ความต้องการที่เพิ่มขึ้นนี้สร้างความตึงเครียดอย่างมากต่อบริการสุขภาพในแง่ของบุคลากรและทรัพยากรที่จำเป็นในการจัดการผู้ป่วยเหล่านี้ ในสหรัฐอเมริกา ค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพสำหรับการจัดการภาวะกระดูกสะโพกหักคาดว่าจะสูงกว่า 1 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี ขณะที่ผลกระทบต่อบริการสุขภาพของสหราชอาณาจักรคาดว่าจะสูงถึง 2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพียงค่าใช้จ่ายของการผ่าตัดเฉียบพลันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการดูแลหลังการผ่าตัดเฉียบพลัน รวมถึงการฟื้นฟูสมรรถภาพด้วย แม้ว่าการผ่าตัดภาวะกระดูกสะโพกหักจะมีประสิทธิภาพสูง แต่ผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะประสบกับความเจ็บป่วยที่รุนแรงในแง่ของความเจ็บปวด ความรู้สึกไม่สบาย และการเคลื่อนไหวที่จำกัดในระหว่างการฟื้นตัว และในหลายกรณี ผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติเหมือนก่อนเกิดภาวะกระดูกหัก การศึกษายังชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างภาวะกระดูกสะโพกหักกับอัตราการเสียชีวิตที่เพิ่มขึ้น โดยพบว่ามีผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้น 30% เมื่อเทียบกับประชากรที่มีอายุใกล้เคียงกันทั้งที่มีและไม่มีภาวะกระดูกสะโพกหัก อย่างไรก็ตาม ควรใช้ความระมัดระวังในการตีความข้อมูลดังกล่าว เนื่องจากผู้ที่มีภาวะกระดูกสะโพกหักอาจมีความเปราะบางและเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยมากกว่า

ทั่วโลก อุบัติการณ์ของกระดูกต้นขาส่วนต้นหักเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางประชากรศาสตร์ ส่งผลให้มีอายุขัยเพิ่มขึ้น

การรักษาด้วยการผ่าตัดถือเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุดในการจัดการกับกระดูกหักระหว่างต้นขา เพราะช่วยให้ฟื้นฟูสมรรถภาพและกลับมาใช้งานได้ตามปกติได้เร็วขึ้น

เพื่อลดภาวะแทรกซ้อนจากการตรึงกระดูกหักเป็นเวลานาน การผ่าตัดอย่างทันท่วงทีเพื่อให้กระดูกหักมีความมั่นคงแข็งแรงและสามารถเคลื่อนไหวร่างกายผู้ป่วยได้ตั้งแต่ระยะแรกจึงเป็นทางเลือกที่นิยมใช้ในการรักษากระดูกหักเหล่านี้ การตรึงกระดูกภายในด้วยสกรูยึดสะโพกแบบไดนามิก (DHS) แม้จะเป็นหนึ่งในทางเลือกหลัก แต่ประสิทธิภาพกลับลดลง โดยมีอุบัติการณ์ความล้มเหลวในการตรึงกระดูกภายในสำหรับภาวะกระดูกหักชนิดไม่เสถียร (TF) ค่อนข้างสูง นอกจากนี้ การผ่าตัดนี้อาจส่งผลให้เสียเลือดจำนวนมาก เนื้อเยื่ออ่อนถูกทำลาย และโรคประจำตัวที่มีอยู่เดิมแย่ลงในผู้ป่วยสูงอายุ ดังนั้น อุปกรณ์ตรึงกระดูกภายในไขสันหลังจึงได้รับความนิยมมากขึ้น เนื่องจากข้อได้เปรียบทางชีวกลศาสตร์ในการรักษาภาวะกระดูกหักชนิดไม่เสถียรเมื่อเทียบกับการตรึงกระดูกภายในด้วยสกรูยึดสะโพกแบบไดนามิก

ตะปูอินเตอร์แทน (Intertan Nail) ที่ใช้สกรูเซฟาโลเซอร์วิคัล 2 ตัวในกลไกแบบบูรณาการ แสดงให้เห็นถึงความมั่นคงและความต้านทานที่เพิ่มขึ้นต่อการหมุนของหัวกระดูกต้นขาทั้งในระหว่างและหลังผ่าตัดเมื่อเทียบกับระบบตอกตะปูแบบอินทราเมดูลลารีแบบดั้งเดิม การศึกษาทางชีวกลศาสตร์แสดงให้เห็นว่าตะปูอินเตอร์แทนมีประโยชน์ทางชีวกลศาสตร์มากกว่าสำหรับการตรึงภายในสำหรับกระดูกหักที่ไม่มั่นคงเมื่อเทียบกับระบบตอกตะปูแบบอินทราเมดูลลารีแบบดั้งเดิม การศึกษาบางชิ้นรายงานว่าขั้นตอนการผ่าตัดมีผลลัพธ์ทางคลินิกที่ดีและมีจำนวนภาวะแทรกซ้อนต่ำ การศึกษาทางชีวกลศาสตร์ของ Nüchtern และคณะ แสดงให้เห็นว่าตะปูอินเตอร์แทนมีความมั่นคงมากขึ้นด้วยระยะห่างปลายยอดที่สูงขึ้น และรับน้ำหนักได้มากขึ้น