Gwóźdź śródszpikowy InterTAN

Złamania międzykrętarzowe stawu biodrowego są częstymi i wyniszczającymi urazami, zwłaszcza u osób starszych.Złamania krętarzowe (TF) są drugimi po złamaniach szyjki kości udowej najczęstszymi złamaniami bliższej części kości udowej i są głównym źródłem zachorowalności i śmiertelności w dzisiejszym starzejącym się społeczeństwie.

Szacuje się, że do roku 2050 roczna liczba złamań szyjki kości udowej na całym świecie przekroczy 6,3 miliona ze względu na starzenie się społeczeństwa w wielu krajach zachodnich.Szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych liczba złamań szyjki kości udowej wzrośnie z około 320 000 rocznie do 580 000 do 2040 r. To rosnące zapotrzebowanie powoduje znaczne napięcie w służbie zdrowia pod względem personelu i zasobów niezbędnych do leczenia tych pacjentów.W USA koszty opieki zdrowotnej związanej z leczeniem złamań biodra szacuje się na ponad 10 miliardów dolarów rocznie, podczas gdy wpływ na służbę zdrowia w Wielkiej Brytanii szacuje się na 2 miliardy dolarów rocznie.Na koszty te wpływają nie tylko koszty ostrego zabiegu chirurgicznego, ale także opieki pooperacyjnej, w tym rehabilitacji.Chociaż operacja złamania biodra jest bardzo skuteczna, podczas rekonwalescencji pacjenci prawdopodobnie odczują znaczną zachorowalność w postaci bólu, dyskomfortu i ograniczonej mobilności, a w wielu przypadkach jest mało prawdopodobne, aby osiągnęli poziom funkcji sprzed złamania.Badania sugerują również, że istnieje związek między złamaniem szyjki kości udowej a zwiększoną śmiertelnością – zaobserwowano o 30% więcej zgonów w porównaniu z dobranymi pod względem wieku populacjami ze złamaniem szyjki kości udowej i bez niego.Należy jednak zachować pewną ostrożność przy interpretacji takich danych, ponieważ osoby, które doznały złamania biodra, mogą być z natury bardziej kruche i podatne na problemy zdrowotne.

Na całym świecie częstość występowania złamań bliższej części kości udowej wzrasta ze względu na zmiany demograficzne, skutkujące wydłużeniem średniej długości życia.

Leczenie chirurgiczne jest optymalną strategią leczenia złamań międzykrętarzowych, ponieważ umożliwia wczesną rehabilitację i powrót do sprawności funkcjonalnej.

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z długotrwałym unieruchomieniem, preferowanym rozwiązaniem w leczeniu tych złamań stały się wczesne interwencje operacyjne zapewniające solidną stabilizację złamania i wczesną mobilizację pacjentów.W przypadku niestabilnego TF, dynamiczna stabilizacja wewnętrzna śrubą biodrową (DHS) jest jedną z najbardziej podstawowych opcji, ale działa słabiej, przy stosunkowo większej częstości występowania niepowodzeń wewnętrznego mocowania.Ponadto ten zabieg chirurgiczny może skutkować znaczną utratą krwi, uszkodzeniem tkanek miękkich i pogorszeniem istniejących chorób współistniejących u pacjentów w podeszłym wieku.Dlatego też urządzenia do stabilizacji śródszpikowej stały się coraz bardziej popularne ze względu na korzyści biomechaniczne w leczeniu niestabilnego TF w porównaniu z stabilizacją wewnętrzną DHS.

Gwóźdź Intertan wykorzystujący 2 śruby głowowo-szyjne w zintegrowanym mechanizmie, wykazuje zwiększoną stabilność i odporność na śródoperacyjną i pooperacyjną rotację głowy kości udowej w porównaniu z tradycyjnym systemem gwoździowania śródszpikowego.Badanie biomechaniczne wykazało, że Intertan Nail zapewnia więcej korzyści biomechanicznych w zakresie wewnętrznego mocowania niestabilnych złamań w porównaniu z tradycyjnym systemem gwoździ śródszpikowych Intertan Nail.Niektóre badania wykazały, że zabieg chirurgiczny miał dobry wynik kliniczny i małą liczbę powikłań].Badanie biomechaniczne Nüchterna i in.wykazało, że Intertan Nail osiąga większą stabilność przy większej odległości wierzchołka końcówki i wytrzymuje większe obciążenia.