InterTAN Innri mænu nagli

Mjaðmarbrot í lærhnútu eru algeng og alvarleg meiðsli, sérstaklega hjá öldruðum. Mjaðmarbrot í lærhnútu eru næst algengasta beinbrotið í lærlegg á eftir lærleggshálsbrotum og eru helsta orsök sjúkdóma og dánartíðni hjá öldruðum í dag.

Árið 2050 er áætlað að fjöldi mjaðmarbrota um allan heim muni fara yfir 6,3 milljónir árlega vegna öldrunar í mörgum vestrænum löndum. Í Bandaríkjunum einum er áætlað að fjöldi mjaðmarbrota muni aukast úr um 320.000 á ári í 580.000 árið 2040. Þessi aukning á eftirspurn skapar mikla spennu fyrir heilbrigðisþjónustuna hvað varðar starfsfólk og úrræði sem þarf til að meðhöndla þessa sjúklinga. Í Bandaríkjunum er áætlað að kostnaður við meðferð mjaðmarbrota fari yfir 10 milljarða dollara á ári, en áhrifin á bresku heilbrigðisþjónustuna eru áætluð 2 milljarðar dollara á ári. Þessi kostnaður er ekki aðeins knúinn áfram af kostnaði við bráðaaðgerð heldur einnig við umönnun eftir bráðaaðgerð, þar á meðal endurhæfingu. Þó að skurðaðgerðir við mjaðmarbrot séu mjög árangursríkar eru sjúklingar líklegir til að upplifa verulegan sjúkdóm hvað varðar verki, óþægindi og takmarkaða hreyfigetu meðan á bata stendur og í mörgum tilfellum er ólíklegt að þeir nái virkni sem þeir höfðu fyrir brotið. Rannsóknir benda einnig til þess að tengsl séu milli mjaðmarbrota og aukinnar dánartíðni, þar sem 30% fleiri dauðsföll hafa sést en hjá jafnaldri hópum með og án mjaðmarbrota. Hins vegar ber að gæta nokkurrar varúðar við túlkun slíkra gagna, þar sem einstaklingar sem fá mjaðmarbrot geta verið í eðli sínu viðkvæmari og viðkvæmari fyrir heilsubresti.

Um allan heim er tíðni beinbrota í efri lærlegg að aukast vegna lýðfræðilegra breytinga sem leiða til hærri lífslíkur.

Skurðaðgerð er besta leiðin til að meðhöndla beinbrot milli lærhnúta þar sem hún gerir kleift að endurhæfa sig snemma og ná virkni sinni.

Til að draga úr fylgikvillum langvarandi hreyfingarleysis hafa tímanlegar skurðaðgerðir, sem veita trausta stöðugleika brotsins og snemmbúna hreyfigetu sjúklinga, orðið ákjósanleg lausn við meðferð þessara brota. Áður fyrr var innri festing með skrúfu í mjöðm (dynamic hip screw, DHS) einn helsti kosturinn, en hún gefur ekki eins góða raun og tíðni innri festingarbilunar er tiltölulega hærri við óstöðugan tissue. Að auki getur þessi skurðaðgerð leitt til verulegs blóðtaps, mjúkvefjaskemmda og versnunar á núverandi fylgikvillum hjá öldruðum sjúklingum. Þess vegna hafa mergfestingartæki orðið vinsælli vegna lífvélrænna kosta við meðferð óstöðugs tissue samanborið við innri festingu með skrúfu í mjöðm.

Intertan naglinn, sem notar tvær höfuð- og hálsskrúfur í samþættum búnaði, sýnir aukinn stöðugleika og mótstöðu gegn snúningi lærleggshaussins á meðan og eftir aðgerð, samanborið við hefðbundið mergnaglkerfi. Lífvélafræðileg rannsókn sýndi að Intertan naglinn hefur meiri lífvélafræðilegan ávinning fyrir innri festingu óstöðugra brota samanborið við hefðbundna mergnaglkerfið Intertan Nail. Sumar rannsóknir hafa sýnt að skurðaðgerðin hafi haft góð klínísk áhrif og færri fylgikvillar. Lífvélafræðileg rannsókn Nüchtern o.fl. sýndi að Intertan naglinn nær meiri stöðugleika með meiri fjarlægð milli oddanna og þolir meira álag.