Φ5.0 Σειρά External Fixation Fixator – Πλαίσιο απομακρυσμένης ακτίνας

Τα κατάγματα της άπω ακτίνας (DRF) συμβαίνουν σε απόσταση 3 cm από το άπω τμήμα της ακτίνας, το οποίο είναι το πιο κοινό κάταγμα στα άνω άκρα μεταξύ των ηλικιωμένων γυναικών και των νεαρών ενήλικων ανδρών.Μελέτες ανέφεραν ότι τα DRF ευθύνονται για το 17% όλων των καταγμάτων και το 75% των καταγμάτων του αντιβραχίου.

Δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά αποτελέσματα με χειρουργική αναγωγή και στερέωση με γύψο.Αυτά τα κατάγματα μπορούν εύκολα να αλλάξουν θέση μετά από συντηρητική αντιμετώπιση και επιπλοκές, όπως τραυματική αστάθεια της άρθρωσης των οστών και της άρθρωσης του καρπού, μπορεί να εμφανιστούν στο τελευταίο στάδιο.Πραγματοποιούνται χειρουργικές επεμβάσεις για τη θεραπεία καταγμάτων της περιφερικής ακτίνας, έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να εκτελούν επαρκή αριθμό ανώδυνων ασκήσεων για την αποκατάσταση της φυσιολογικής δραστηριότητας, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τον κίνδυνο εκφυλιστικής αλλαγής ή αναπηρίας.

Η διαχείριση των DRFs σε ασθενείς ηλικίας 60 ετών και άνω πραγματοποιείται με τη χρήση των ακόλουθων πέντε κοινών τεχνικών: σύστημα ασφάλισης πλάκας βολβού, εξωτερική στερέωση χωρίς γεφύρωση, εξωτερική στερέωση με γεφύρωση, διαδερμική στερέωση με σύρμα Kirschner και στερέωση με γύψο.

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση DRF με ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική στερέωση έχουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης του τραύματος και τενοντίτιδας.

Οι εξωτερικοί σταθεροποιητές χωρίζονται στους ακόλουθους δύο τύπους: σταυροειδείς και μη γεφυρωτούς.Ένας διααρθρικός εξωτερικός σταθεροποιητής περιορίζει την ελεύθερη κίνηση του καρπού λόγω της δικής του διαμόρφωσης.Οι μη γεφυροποιημένοι εξωτερικοί σταθεροποιητές χρησιμοποιούνται ευρέως επειδή επιτρέπουν περιορισμένη δραστηριότητα της άρθρωσης.Τέτοιες συσκευές μπορούν να διευκολύνουν τη μείωση του κατάγματος στερεώνοντας απευθείας τα θραύσματα του κατάγματος.επιτρέπουν την εύκολη διαχείριση των τραυματισμών των μαλακών ιστών και δεν περιορίζουν τη φυσική κίνηση του καρπού κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας.Ως εκ τούτου, οι εξωτερικοί σταθεροποιητές χωρίς γεφύρωση έχουν προταθεί ευρέως για θεραπεία DRF.Τις τελευταίες δεκαετίες, η χρήση παραδοσιακών εξωτερικών σταθεροποιητών (κράματα τιτανίου) έχει αποκτήσει δημοτικότητα, λόγω της εξαιρετικής βιοσυμβατότητάς τους, της υψηλής μηχανικής αντοχής και της αντοχής στη διάβρωση.Ωστόσο, οι παραδοσιακοί εξωτερικοί σταθεροποιητές που κατασκευάζονται με μέταλλο ή τιτάνιο μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά τεχνουργήματα στις αξονικές τομογραφίες (CT), γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές να αναζητήσουν νέα υλικά για εξωτερικούς σταθεροποιητές.

Η εσωτερική στερέωση με βάση την πολυαιθεροθερκετόνη (PEEK) έχει μελετηθεί και εφαρμόζεται για περισσότερα από 10 χρόνια.Η συσκευή PEEK έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα σε σχέση με τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παραδοσιακή ορθοπεδική στερέωση: καμία αλλεργία στα μέταλλα, ακτινοδιαπερατότητα, χαμηλή παρεμβολή στην απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI), ευκολότερη αφαίρεση εμφυτεύματος, αποφυγή του φαινομένου της «ψυχρής συγκόλλησης» και καλύτερες μηχανικές ιδιότητες.Για παράδειγμα, έχει καλή αντοχή σε εφελκυσμό, αντοχή σε κάμψη και αντοχή σε κρούση.

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι συσκευές στερέωσης PEEK έχουν καλύτερη αντοχή, σκληρότητα και ακαμψία από τις μεταλλικές συσκευές στερέωσης και έχουν καλύτερη αντοχή στην κόπωση13.Αν και ο συντελεστής ελαστικότητας του υλικού PEEK είναι 3,0–4,0 GPa, μπορεί να ενισχυθεί με ανθρακονήματα και ο συντελεστής ελαστικότητας του μπορεί να είναι κοντά σε αυτόν του φλοιώδους οστού (18 GPa) ή να φτάσει την τιμή του κράματος τιτανίου (110 GPa) με αλλάζοντας το μήκος και την κατεύθυνση της ίνας άνθρακα.Επομένως, οι μηχανικές ιδιότητες του PEEK είναι κοντά σε αυτές του οστού.Σήμερα, ο εξωτερικός σταθεροποιητής με βάση το PEEK έχει σχεδιαστεί και εφαρμοστεί στην κλινική.