صفحه قفل سینه تیتانیومی

استرنوتومی مدیان رایج ترین برش مورد استفاده در بیمارانی است که تحت عمل جراحی قلب قرار می گیرند.عفونت زخم عمیق استرنوم (DSWI) یک عارضه جدی پس از استرنوتومی است.اگرچه میزان DSWI نسبتاً پایین است (محدوده 0.4 تا 5.1٪)، اما با مرگ و میر و عوارض بیشتر، بستری طولانی مدت در بیمارستان و افزایش رنج و هزینه بیمار همراه است.درمان مرسوم DSWI شامل دبریدمان زخم، وکیوم درمانی زخم (VAC) و سیم کشی مجدد استرن است.با این حال، جناغ های جدا شده و عفونی شده گاهی بسیار شکننده هستند که سیم کشی مجدد ممکن است کارساز نباشد، به خصوص در بیمارانی که چندین بیماری همراه دارند.در صورتی که سیم کشی مجدد باعث تثبیت جناغ نشود، اغلب برای بازسازی دیواره قفسه سینه از جراحی پلاستیک استفاده می شود.

شکستگی استرنوم حدود 3 تا 8 درصد از موارد بستری برای ترومای قفسه سینه را تشکیل می دهد.این غیرمعمول نیست و اغلب در اثر ضربه مستقیم، پیشانی و بلانت به جناغ ایجاد می شود.بیشتر شکستگی‌های استرنوم با مدیریت محافظه‌کارانه بهبود می‌یابند، اما چند مورد با بی‌ثباتی یا جابجایی آشکار می‌تواند منجر به شرایط ناتوان‌کننده شدید، از جمله درد شدید قفسه سینه، تنگی نفس، سرفه‌های مداوم و حرکت متناقض دیواره قفسه سینه شود.

درمانی که اغلب برای این عارضه استفاده می شود، فیکس کردن کرست و استراحت در بستر برای ماه ها یا تثبیت سیم فولادی است.درمان اغلب به دلیل از دست دادن استحکام کششی یا اثر قطع سیم با شکست مواجه می شود.بسیاری از نویسندگان اثر مفید تثبیت داخلی صفحه را برای عفونت استرنوم یا عدم جوش خوردن پس از استرنوتومی گزارش کردند.به نظر می رسد که آبکاری استرن یک گزینه درمانی موثر برای از بین رفتن زخم همراه با ناپایداری استرن است.روش آب بندی سیم فولادی برای استرنوتومی طولی مناسب است، اما بیشتر شکستگی های تروماتیک استرنوم شکستگی های عرضی یا غیر جوش خوردگی هستند.در این موارد تثبیت داخلی با صفحه قفل تیتانیومی انتخاب بهتری است

به نظر می رسد که تثبیت صفحه تیتانیوم روشی موثر در درمان جراحی های استرنوم باشد.در مقایسه با درمان مرسوم، تثبیت صفحه استرنوم با روش‌های دبریدمان کمتر و شکست درمان همراه است.در همین حال گیره U شکل در صفحه نوع تقسیم استفاده می شود، می تواند برای شرایط اضطراری آزاد شود.