1.5 پیچ خود حفاری

صفحات با مشخصات بسیار کم لبه‌های پخ‌دار و پروفیل صفحه عریض عملاً هیچ قابلیت لمسی ندارند.در طول بسیار سفارشی تر موجود است.

مزایای پیچ های آلیاژ تیتانیوم:

1. استحکام بالا.چگالی تیتانیوم 4.51 گرم بر سانتی متر مکعب است که بیشتر از آلومینیوم و کمتر از فولاد، مس و نیکل است، اما استحکام بسیار بالاتر از سایر فلزات است.پیچ ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم سبک و محکم است.
2. مقاومت در برابر خوردگی خوب، تیتانیوم و آلیاژ تیتانیوم در بسیاری از رسانه ها بسیار پایدار هستند، پیچ های آلیاژ تیتانیوم را می توان به انواع محیط های به راحتی خورنده اعمال کرد.
3. مقاومت در برابر حرارت خوب و مقاومت در برابر درجه حرارت پایین. پیچ های آلیاژ تیتانیوم می توانند در دماهای تا 600 درجه سانتیگراد و منفی 250 درجه سانتیگراد کار کنند و می توانند بدون تغییر شکل خود را حفظ کنند.
4. غیر مغناطیسی، غیر سمی. تیتانیوم یک فلز غیر مغناطیسی است و در میدان های مغناطیسی بسیار بالا مغناطیسی نمی شود. نه تنها سمی نیست، و سازگاری خوبی با بدن انسان دارد.
5. عملکرد ضد میرایی قوی. در مقایسه با فولاد و مس، تیتانیوم دارای طولانی ترین زمان تضعیف ارتعاش پس از ارتعاش مکانیکی و ارتعاش الکتریکی است. این عملکرد را می توان به عنوان چنگال تنظیم، اجزای ارتعاشی آسیاب های اولتراسونیک پزشکی و فیلم های لرزشی بلندگوهای صوتی پیشرفته استفاده کرد. .

طراحی رزوه برای شروع سریع پیچ و گشتاور درج کم.انتخاب گسترده ای از صفحات و مش، از جمله مش های ماستوئیدی و زمانی، و پوشش سوراخ سوراخ برای شانت.

هرچه پیچ سفت تر باشد بهتر است؟

معمولاً از پیچ ها در جراحی ارتوپدی برای فشرده کردن محل شکستگی، تثبیت صفحه روی استخوان و تثبیت استخوان به قاب تثبیت داخلی یا خارجی استفاده می شود. فشار اعمال شده برای فشار دادن پیچ به استخوان متناسب با گشتاور اعمال شده توسط پیچ است. جراح

با این حال، با افزایش نیروی گشتاور، پیچ حداکثر نیروی گشتاور (Tmax) را به دست می‌آورد، در این مرحله نیروی نگه‌دارنده پیچ بر روی استخوان کاهش می‌یابد و با فاصله کمی بیرون کشیده می‌شود. نیروی بیرون‌کشی (POS) کشش است. برای پیچاندن پیچ از استخوان.اغلب به عنوان پارامتری برای اندازه گیری نیروی نگهدارنده پیچ استفاده می شود. در حال حاضر، رابطه بین حداکثر گشتاور و نیروی بیرون کشیدن هنوز ناشناخته است.

از نظر بالینی، جراحان ارتوپد معمولاً پیچ را با حدود 86% Tmax وارد می کنند. با این حال، کلیک و همکاران.دریافتند که قرار دادن پیچ Tmax 70% روی درشت نی گوسفند می‌تواند به حداکثر POS برسد، که نشان می‌دهد از نیروی پیچشی بیش از حد ممکن است از نظر بالینی استفاده شود، که پایداری تثبیت را کاهش می‌دهد.

مطالعه اخیر در مورد استخوان بازو در جسد انسان توسط Tankard و همکاران.دریافتند که حداکثر POS در 50% Tmax به دست آمده است. دلایل اصلی تفاوت در نتایج فوق ممکن است ناهماهنگی نمونه های استفاده شده و استانداردهای مختلف اندازه گیری باشد.

بنابراین، Kyle M. Rose و همکاران.از ایالات متحده رابطه بین Tmax و POS های مختلف را با پیچ های وارد شده به استخوان درشت نی جسد انسان اندازه گیری کرد و همچنین رابطه بین Tmax و BMD و ضخامت استخوان قشر مغز را تجزیه و تحلیل کرد. این مقاله اخیراً در Techniques in Orthopaedics منتشر شده است. نتایج نشان می دهد که حداکثر و مشابه POS را می توان در 70٪ و 90٪ Tmax با گشتاور پیچ به دست آورد، و POS 90٪ گشتاور پیچ Tmax به طور قابل توجهی بیشتر از 100٪ Tmax است.هیچ تفاوتی در BMD و ضخامت قشر مغز بین گروه های تیبیا وجود نداشت و بین Tmax و دو مورد فوق ارتباطی وجود نداشت. بنابراین، در عمل بالینی، جراح نباید پیچ ​​را با حداکثر نیروی پیچشی، بلکه با گشتاور کمی سفت کند. کمتر از Tmaxاگرچه 70% و 90% Tmax می‌توانند به POS مشابه دست یابند، اما هنوز هم مزایایی برای سفت کردن بیش از حد پیچ ​​وجود دارد، اما گشتاور نباید از 90% تجاوز کند، در غیر این صورت اثر تثبیت تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

منبع: The Relationship Between Insertional Torque and Pullout Strength of Surgical Screws.Techniques in Orthopaedics: ژوئن 2016 - جلد 31 - شماره 2 - ص 137–139.