Tytanowa płytka blokująca klatkę piersiową

Sternotomia pośrodkowa pozostaje najczęściej stosowanym nacięciem u pacjentów poddawanych operacjom kardiochirurgicznym. Głębokie zakażenie rany mostka (DSWI) jest poważnym powikłaniem po sternotomii. Chociaż częstość występowania DSWI jest stosunkowo niska (od 0,4 do 5,1%), wiąże się ona z wyższą śmiertelnością i zachorowalnością, dłuższym pobytem w szpitalu oraz większym cierpieniem pacjentów i kosztami. Konwencjonalne leczenie DSWI obejmuje opracowanie rany, terapię próżniową rany (VAC) oraz re-drutowanie mostka. Jednak rozejście się i zakażenie mostka są czasami tak delikatne, że re-drutowanie może się nie powieść, szczególnie u pacjentów z wieloma chorobami współistniejącymi. Chirurgia plastyczna jest często konsultowana w celu rekonstrukcji klatki piersiowej, jeśli re-drutowanie nie stabilizuje mostka.

Złamanie mostka stanowi około 3–8% hospitalizacji z powodu urazów klatki piersiowej. Nie jest ono rzadkie i często jest spowodowane bezpośrednim, czołowym, tępym urazem mostka. Większość złamań mostka goi się pod wpływem leczenia zachowawczego, ale w kilku przypadkach niestabilności lub wyraźnego przemieszczenia może prowadzić do poważnych schorzeń powodujących niepełnosprawność, takich jak silny ból w klatce piersiowej, duszność, uporczywy kaszel i paradoksalne ruchy klatki piersiowej.

Najczęściej stosowanym leczeniem w tym przypadku jest stabilizacja gorsetem i wielomiesięczny odpoczynek w łóżku lub stabilizacja drutem stalowym. Leczenie często kończy się niepowodzeniem z powodu utraty wytrzymałości na rozciąganie lub efektu wycięcia drutu. Wielu autorów donosi o korzystnym wpływie stabilizacji wewnętrznej płytką mostka w przypadku zakażenia lub braku zrostu po sternotomii. Unieruchomienie mostka płytką wydaje się skuteczną metodą leczenia rozejścia się rany związanego z niestabilnością mostka. Technika uszczelniania drutem stalowym jest odpowiednia w przypadku sternotomii podłużnej, ale większość urazowych złamań mostka to złamania poprzeczne lub brak zrostu. W takich przypadkach lepszym wyborem jest stabilizacja wewnętrzna za pomocą tytanowej płytki blokującej.

Fiksacja płytą tytanową okazała się skuteczną metodą leczenia operacji mostka. W porównaniu z leczeniem konwencjonalnym, fiksacja płytą mostkową wiąże się z mniejszą liczbą zabiegów oczyszczania i niepowodzeń leczenia. Z kolei w płytce dzielonej zastosowano klips w kształcie litery U, który można zwolnić w nagłych przypadkach.