Lamina pectoris obturans titanii

Sternotomia mediana manet incisio frequentissime adhibita in aegris chirurgiae cardiacae subeuntis. Infectio vulneris sternalis profunda (DSWI) est complicatio gravis post sternotomiam. Quamquam rationes DSWI relative humiles sunt (inter 0.4 et 5.1%), cum mortalitate et morbiditatibus altiore, commoratione hospitalaria prolongata, et dolore et sumptibus aegrotorum auctis coniungitur. Curatio conventionalis DSWI includit debridationem vulneris, therapiam vacui vulneris (VAC), et refectionem filorum sternalium. Attamen sterna dehiscita et infecta interdum sunt fragilia valde ut refectio filorum fortasse non prosit, praesertim in aegris cum comorbiditatibus multiplicibus. Chirurgia plastica saepe consulitur pro reconstructione parietis thoracis si refectio filorum sternum stabilire non potest.

Fractura sterni circiter 3-8% admissionum propter trauma thoracicum constituit. Non rara est et saepe a trauma directo, frontali, obtuso sterni causatur. Pleraque fracturae sterni curatione conservativa sanantur, sed pauci casus cum instabilitate vel dislocatione manifesta ad condiciones graves debilitantes, inter quas dolor pectoris gravis, dyspnoea, tussis persistens, et motus paradoxus parietis thoracis, ducere possunt.

Curatio saepissime ad hanc condicionem adhibita est fixatio corsetti et quies in lecto per menses, vel fixatio filo ferreo. Curatio saepe deficit propter iacturam roboris tensilis vel effectum abscissionis filo. Multi auctores effectum beneficum fixationis internae laminae pro infectione sternali vel non-unionis post sternotomiam rettulerunt. Obturatio sternalis videtur esse optio curationis efficax pro dehiscentia vulneris cum instabilitate sternali coniuncta. Technica obsignationis filo ferreo apta est ad sternotomiam longitudinalem, sed pleraeque fracturae sternalis traumaticae sunt fracturae transversales vel non-unionis. In his casibus, fixatio interna cum lamina titanii obfirmante melior electio est.

Fixatio laminae titanii methodus efficax in curatione chirurgiae sternalis visa est. Comparata cum curatione consueta, fixatio laminae sternalis cum paucioribus proceduris debridementi et insuccessu curationis coniungitur. Interea fibula formae U in lamina divisa adhibetur, quae in casu necessitatis solvi potest.