การแตกหักของกระดูกน่อง: อาการ การรักษา และการฟื้นตัว

เนื้อหาของบทความนี้:

ประเภทของการแตกหักของกระดูกน่อง

การรักษา

การบำบัดและกายภาพบำบัด

ประเภทของการแตกหักของกระดูกน่อง

กระดูกน่องหักสามารถเกิดขึ้นได้ทุกจุดบนกระดูก และอาจแตกต่างกันไปตามความรุนแรงและประเภทประเภทของการแตกหักของกระดูกน่องมีดังต่อไปนี้:

Lเช่นกระดูก

กระดูกน่องเป็นกระดูกที่เล็กกว่าของกระดูกขาทั้งสองข้าง และบางครั้งเรียกว่ากระดูกน่อง

การแตกหักของ Malleolus ด้านข้างเกิดขึ้นเมื่อกระดูกน่องหักที่ข้อเท้า

กระดูกน่องหักเกิดขึ้นที่ปลายด้านบนของกระดูกน่องที่หัวเข่า

การแตกหักของอิมัลชั่นเกิดขึ้นเมื่อกระดูกชิ้นเล็ก ๆ ที่ติดอยู่กับเอ็นหรือเอ็นถูกดึงออกจากส่วนหลักของกระดูก

ภาวะกระดูกหักจากความเครียดอธิบายถึงสถานการณ์ที่กระดูกน่องได้รับบาดเจ็บอันเป็นผลมาจากความเครียดซ้ำๆ เช่น การวิ่งหรือการเดินป่า

การแตกหักของเพลากระดูกน่องเกิดขึ้นที่ส่วนกลางของกระดูกน่องหลังจากได้รับบาดเจ็บ เช่น การถูกกระแทกโดยตรงที่บริเวณนั้น

การแตกหักของกระดูกน่องอาจเกิดจากอาการบาดเจ็บต่างๆ มากมายโดยทั่วไปมักเกี่ยวข้องกับข้อเท้าพลิก แต่ยังอาจเกิดจากการลงจอดอย่างเชื่องช้า การล้ม หรือการกระแทกโดยตรงที่ขาหรือข้อเท้าส่วนล่างด้านนอก

กระดูกน่องหักเป็นเรื่องปกติในกีฬา โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการวิ่ง การกระโดด หรือการเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว เช่น ฟุตบอล บาสเก็ตบอล และฟุตบอล

อาการ

อาการปวด บวม และกดเจ็บเป็นสัญญาณและอาการที่พบบ่อยที่สุดของกระดูกน่องหักอาการและอาการแสดงอื่น ๆ ได้แก่ :

ไม่สามารถรับน้ำหนักบนขาที่บาดเจ็บได้

มีเลือดออกและช้ำที่ขา

ความผิดปกติที่มองเห็นได้

อาการชาและความเย็นที่เท้า

อ่อนโยนต่อการสัมผัส

การวินิจฉัย

ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บที่ขาและมีอาการใดๆ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการวินิจฉัยขั้นตอนต่อไปนี้เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการวินิจฉัย:

การตรวจร่างกาย: จะทำการตรวจอย่างละเอียดและแพทย์จะมองหาความผิดปกติที่เห็นได้ชัดเจน

เอ็กซ์เรย์: สิ่งเหล่านี้ใช้เพื่อดูการแตกหักและดูว่ากระดูกถูกแทนที่หรือไม่

การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI): การทดสอบประเภทนี้ให้การสแกนที่มีรายละเอียดมากขึ้นและสามารถสร้างภาพที่มีรายละเอียดของกระดูกภายในและเนื้อเยื่ออ่อน

อาจสั่งการสแกนกระดูก เอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT) และการทดสอบอื่นๆ เพื่อให้การวินิจฉัยที่แม่นยำยิ่งขึ้น และตัดสินความรุนแรงของการแตกหักของกระดูกน่อง

การรักษา

น่องหัก

การแตกหักของกระดูกน่องแบบง่ายและแบบผสมนั้นแบ่งประเภทได้ ขึ้นอยู่กับว่าผิวหนังถูกทำลายหรือกระดูกถูกเปิดออก

การรักษากระดูกน่องหักอาจแตกต่างกันและขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการแตกหักการแตกหักจัดอยู่ในประเภทเปิดหรือปิด

การแตกหักแบบเปิด (การแตกหักแบบรวม)

ในการแตกหักแบบเปิด กระดูกจะทะลุผิวหนังและมองเห็นได้ หรือบาดแผลลึกจะทำให้กระดูกทะลุผิวหนัง

กระดูกหักแบบเปิดมักเป็นผลมาจากการบาดเจ็บที่มีพลังงานสูงหรือการกระแทกโดยตรง เช่น การล้มหรือชนกับยานยนต์การแตกหักประเภทนี้สามารถเกิดขึ้นทางอ้อมได้เช่นกัน เช่น การบาดเจ็บประเภทบิดที่มีพลังงานสูง

แรงที่จำเป็นในการทำให้กระดูกหักประเภทนี้หมายความว่าผู้ป่วยมักจะได้รับบาดเจ็บเพิ่มเติมการบาดเจ็บบางอย่างอาจถึงแก่ชีวิตได้

จากข้อมูลของ American Academy of Orthopedic Surgeons มีอัตราร้อยละ 40 ถึง 70 ของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องในส่วนอื่นๆ ภายในร่างกาย

แพทย์จะรักษากระดูกน่องหักแบบเปิดทันทีและมองหาอาการบาดเจ็บอื่นๆจะมีการให้ยาปฏิชีวนะเพื่อป้องกันการติดเชื้อจะมีการฉีดวัคซีนป้องกันบาดทะยักหากจำเป็น

แผลจะถูกทำความสะอาดอย่างละเอียด ตรวจดู ให้คงที่ แล้วปิดไว้เพื่อให้แผลหายอาจจำเป็นต้องลดขนาดแบบเปิดและการยึดภายในด้วยแผ่นและสกรูเพื่อรักษาเสถียรภาพของการแตกหักหากกระดูกไม่ประสานกัน อาจจำเป็นต้องปลูกถ่ายกระดูกเพื่อส่งเสริมการรักษา

การแตกหักแบบปิด (การแตกหักแบบง่าย)

ในการแตกหักแบบปิด กระดูกจะหัก แต่ผิวหนังยังคงไม่บุบสลาย

เป้าหมายของการรักษากระดูกหักแบบปิดคือการวางกระดูกกลับเข้าที่ ควบคุมความเจ็บปวด ให้เวลากระดูกหักในการรักษา ป้องกันภาวะแทรกซ้อน และฟื้นฟูการทำงานตามปกติการรักษาเริ่มต้นด้วยการยกขาขึ้นน้ำแข็งใช้เพื่อบรรเทาอาการปวดและลดอาการบวม

หากไม่จำเป็นต้องผ่าตัด ให้ใช้ไม้ค้ำเพื่อการเคลื่อนไหว และแนะนำให้ใช้อุปกรณ์พยุง ใส่เฝือก หรือรองเท้าเดินขณะทำการรักษาเมื่อบริเวณนั้นหายดีแล้ว บุคคลทั่วไปสามารถยืดและเสริมสร้างข้อต่อที่อ่อนแรงได้โดยได้รับความช่วยเหลือจากนักกายภาพบำบัด

การผ่าตัดมีสองประเภทหลักหากผู้ป่วยต้องการ:

การย่อขนาดแบบปิดเกี่ยวข้องกับการจัดตำแหน่งของกระดูกให้กลับสู่ตำแหน่งเดิมโดยไม่จำเป็นต้องกรีดบริเวณที่กระดูกหัก

การย่อส่วนแบบเปิดและการตรึงภายในจะปรับกระดูกที่แตกหักให้อยู่ในตำแหน่งเดิมโดยใช้ฮาร์ดแวร์ เช่น แผ่น สกรู และแท่ง

ข้อเท้าจะถูกใส่เข้าไปในรองเท้าแบบเฝือกหรือแบบแตกหักจนกว่ากระบวนการรักษาจะเสร็จสมบูรณ์

การบำบัดและกายภาพบำบัด

หลังจากใส่เฝือกหรือเฝือกมาหลายสัปดาห์ คนส่วนใหญ่พบว่าขาอ่อนแรงและข้อต่อแข็งผู้ป่วยส่วนใหญ่จำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูทางกายภาพเพื่อให้แน่ใจว่าขาของพวกเขาฟื้นคืนความแข็งแรงและความยืดหยุ่นได้เต็มที่

กายภาพบำบัด

อาจต้องทำกายภาพบำบัดบางอย่างเพื่อให้ขาของบุคคลกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง

นักกายภาพบำบัดจะประเมินแต่ละคนเป็นรายบุคคลเพื่อกำหนดแผนการรักษาที่ดีที่สุดนักบำบัดอาจใช้การวัดหลายครั้งเพื่อตัดสินสภาพของแต่ละบุคคลการวัดรวมถึง:

ช่วงของการเคลื่อนไหว

ความแข็งแกร่ง

การประเมินเนื้อเยื่อแผลเป็นจากการผ่าตัด

วิธีที่ผู้ป่วยเดินและรับน้ำหนัก

ความเจ็บปวด

กายภาพบำบัดมักเริ่มต้นด้วยการเสริมสร้างข้อเท้าและการออกกำลังกายเพื่อการเคลื่อนไหวเมื่อผู้ป่วยแข็งแรงพอที่จะลงน้ำหนักบริเวณที่บาดเจ็บแล้ว การเดินและก้าวเท้าเป็นเรื่องปกติความสมดุลเป็นส่วนสำคัญในการฟื้นความสามารถในการเดินโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือการออกกำลังกาย Wobble Board เป็นวิธีที่ดีในการรักษาสมดุล

หลายๆ คนได้รับการออกกำลังกายที่สามารถทำได้ที่บ้านเพื่อช่วยในกระบวนการบำบัด

การฟื้นตัวในระยะยาว

การรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างเหมาะสมภายใต้การดูแลของแพทย์จะช่วยเพิ่มโอกาสที่บุคคลนั้นจะกลับมามีกำลังและการเคลื่อนไหวอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันไม่ให้กระดูกน่องหักในอนาคต ผู้ที่เล่นกีฬาที่มีความเสี่ยงสูงควรสวมอุปกรณ์นิรภัยที่เหมาะสม

ผู้คนสามารถลดความเสี่ยงกระดูกหักได้โดย:

การสวมรองเท้าที่เหมาะสม

หลังจากรับประทานอาหารที่มีแคลเซียมสูง เช่น นม โยเกิร์ต และชีส เพื่อช่วยสร้างความแข็งแรงของกระดูก

ออกกำลังกายแบบยกน้ำหนักเพื่อช่วยเสริมสร้างกระดูก

ภาวะแทรกซ้อนที่เป็นไปได้

โดยทั่วไปแล้วกระดูกน่องที่ร้าวจะหายได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ อีกต่อไป แต่ภาวะแทรกซ้อนต่อไปนี้อาจเกิดขึ้นได้:

โรคข้อเสื่อมหรือบาดแผล

การผิดรูปผิดปกติหรือความพิการถาวรของข้อเท้า

อาการปวดระยะยาว

ความเสียหายถาวรต่อเส้นประสาทและหลอดเลือดบริเวณข้อข้อเท้า

แรงกดทับผิดปกติภายในกล้ามเนื้อบริเวณข้อเท้า

อาการบวมเรื้อรังที่ปลายแขน

การแตกหักของกระดูกน่องส่วนใหญ่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงภายในไม่กี่สัปดาห์ถึงหลายเดือน ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะฟื้นตัวเต็มที่และสามารถทำกิจกรรมได้ตามปกติ