แผ่นล็อคตรงขนาดเล็กสำหรับใบหน้าและขากรรไกร

ศัลยกรรมกระดูกและข้อ หรือออร์โธปิดิกส์ เป็นสาขาหนึ่งของศัลยกรรม ออร์โธปิดิกส์ให้ความสำคัญกับระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ ศัลยแพทย์ออร์โธปิดิกส์ใช้ทั้งวิธีการผ่าตัดและไม่ผ่าตัด เพื่อรักษาการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อและกระดูก โรคกระดูกสันหลัง การบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา โรคเสื่อม การติดเชื้อ เนื้องอก และความผิดปกติแต่กำเนิด

25 อันดับขั้นตอนการรักษาที่พบบ่อยที่สุดที่ศัลยแพทย์กระดูกและข้อทำตามลำดับ ได้แก่ การส่องกล้องข้อเข่าและการตัดหมอนรองกระดูก การส่องกล้องข้อไหล่และการคลายแรงกด การปลดปล่อยอุโมงค์ข้อมือ การส่องกล้องข้อเข่าและการผ่าตัดกระดูกอ่อน การถอดอุปกรณ์พยุง การส่องกล้องข้อเข่าและการสร้างเอ็นไขว้หน้าใหม่ การเปลี่ยนข้อเข่า การซ่อมแซมกระดูกต้นขาหัก การซ่อมแซมกระดูกต้นขาหัก การขูดผิวหนัง กล้ามเนื้อ กระดูกหัก การส่องกล้องข้อเข่าเพื่อซ่อมแซมหมอนรองกระดูกทั้งสองข้าง การเปลี่ยนข้อสะโพก การส่องกล้องข้อไหล่/การตัดกระดูกไหปลาร้าส่วนปลาย การซ่อมแซมเอ็นหมุนไหล่ การซ่อมแซมกระดูกหักของกระดูกเรเดียส (กระดูก) / กระดูกอัลนา การผ่าตัดกระดูกสันหลังส่วนเอว การซ่อมแซมข้อเท้าหัก (แบบสองขา) การส่องกล้องข้อไหล่และการตัดเนื้อเยื่อตาย การผ่าตัดเชื่อมกระดูกสันหลังส่วนเอว การซ่อมแซมกระดูกหักของส่วนปลายของกระดูกเรเดียส การผ่าตัดหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนหลัง การกรีดปลอกเอ็นนิ้ว การซ่อมแซมข้อเท้าหัก (กระดูกน่อง) การซ่อมแซม ของการแตกหักของเพลาต้นขา การซ่อมแซมการแตกหักของกระดูกต้นขา

การบาดเจ็บที่ใบหน้าและขากรรไกรในเด็กและผู้ใหญ่มักเกิดจากการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา การหกล้ม การถูกทำร้ายร่างกาย อุบัติเหตุทางรถยนต์ การถูกทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรง การถูกชกหรือถูกสิ่งของ การโจมตีของสัตว์ การยิงปืน การระเบิด และการบาดเจ็บอื่นๆ ในช่วงสงคราม อาจทำให้กระดูกใบหน้าหักได้เช่นกัน การบาดเจ็บจากยานพาหนะเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของการบาดเจ็บที่ใบหน้าในชีวิตเมือง การบาดเจ็บมักเกิดขึ้นเมื่อใบหน้ากระทบกับส่วนต่างๆ ของภายในรถยนต์ เช่น พวงมาลัย นอกจากนี้ ถุงลมนิรภัยอาจทำให้เกิดรอยถลอกที่กระจกตาและแผลฉีกขาดที่ใบหน้าเมื่อถุงลมทำงาน

การบาดเจ็บของกระดูกใบหน้าสามารถแบ่งคร่าวๆ ได้เป็นกระดูกจมูก กระดูกขากรรไกรบน และกระดูกขากรรไกรล่าง กระดูกขากรรไกรล่างอาจแตกหักที่บริเวณซิมฟิซิส ลำตัว มุม รามัส และคอนไดล์ กระดูกโหนกแก้มและกระดูกหน้าผากเป็นตำแหน่งอื่นๆ ที่กระดูกหักได้ นอกจากนี้ กระดูกเพดานปากและกระดูกที่ประกอบกันเป็นเบ้าตาก็อาจแตกหักได้เช่นกัน

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เรอเน เลอ ฟอร์ ได้จัดทำแผนที่ตำแหน่งทั่วไปของกระดูกหักที่ใบหน้า ซึ่งปัจจุบันเรียกว่ากระดูกหักเลอ ฟอร์ 1, 2 และ 3 (ขวา) กระดูกหักเลอ ฟอร์ 1 หรือที่เรียกว่า เกแร็ง หรือกระดูกหักแบบแนวนอนบนขากรรไกรบน (horizontal maxillary fractures) เกี่ยวข้องกับกระดูกขากรรไกรบน แยกออกจากเพดานปาก กระดูกหักเลอ ฟอร์ 2 หรือที่เรียกว่ากระดูกหักแบบพีระมิดของขากรรไกรบน ข้ามกระดูกจมูกและขอบเบ้าตา กระดูกหักเลอ ฟอร์ 3 หรือที่เรียกว่ารอยต่อระหว่างกะโหลกศีรษะและใบหน้า (craniofacial disjunction) และกระดูกหักตามขวางของใบหน้า ข้ามด้านหน้าของขากรรไกรบน และเกี่ยวข้องกับกระดูกน้ำตา กระดูก lamina papyracea และพื้นเบ้าตา และมักเกี่ยวข้องกับกระดูกเอทมอยด์ ถือเป็นกระดูกหักที่ร้ายแรงที่สุด กระดูกหักเลอ ฟอร์ ซึ่งคิดเป็น 10-20% ของกระดูกหักที่ใบหน้า มักเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บร้ายแรงอื่นๆ

การผ่าตัดรักษากระดูกหักบริเวณใบหน้าและขากรรไกร (maxillofacial bone fracture) มีวัตถุประสงค์เพื่อซ่อมแซมโครงสร้างกระดูกตามธรรมชาติของใบหน้า และเพื่อลดร่องรอยการบาดเจ็บให้น้อยที่สุด การบาดเจ็บที่กระดูกสามารถรักษาได้ด้วยแผ่นไทเทเนียมบริสุทธิ์และสกรูโลหะผสมไทเทเนียม วัสดุที่ละลายน้ำได้ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง

การบาดเจ็บที่ใบหน้าและขากรรไกรมักไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่มักเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่เป็นอันตราย การอุดตันทางเดินหายใจ และภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ที่คุกคามชีวิต ทางเดินหายใจอาจถูกปิดกั้นเนื่องจากเลือดออก อาการบวมของเนื้อเยื่อโดยรอบ หรือความเสียหายต่อโครงสร้าง แผลไฟไหม้ที่ใบหน้าอาจทำให้เนื้อเยื่อบวมและนำไปสู่การอุดตันทางเดินหายใจ กระดูกหักที่จมูก กระดูกขากรรไกรบน และกระดูกขากรรไกรล่างร่วมกันอาจส่งผลกระทบต่อทางเดินหายใจ จำเป็นต้องตรวจสอบทางเดินหายใจเป็นประจำ เนื่องจากปัญหาทางเดินหายใจอาจเกิดขึ้นภายหลังการบาดเจ็บครั้งแรก

กระดูกจำเป็นต้องได้รับการจัดกระดูกกลับเข้าที่โดยเร็วที่สุด เนื่องจากเส้นประสาทและกล้ามเนื้ออาจถูกกดทับโดยกระดูกหัก กระดูกพื้นเบ้าตาหักหรือกระดูกผนังเบ้าตาหักด้านในของลูกตาอาจไปกดทับกล้ามเนื้อเร็กตัสด้านในหรือกล้ามเนื้อเร็กตัสด้านล่างได้

ในบาดแผลที่ใบหน้า ท่อน้ำตาและเส้นประสาทใบหน้าอาจได้รับความเสียหาย กระดูกหน้าผากที่หักอาจรบกวนการระบายน้ำของไซนัสหน้าผากและอาจทำให้เกิดไซนัสอักเสบได้ การติดเชื้อก็เป็นภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นอีกประการหนึ่ง