vergrendelbare maxillofaciale mini rechte plaat

Orthopedische chirurgie, of orthopedie, is een tak van de chirurgie. Orthopedie richt zich op het bewegingsapparaat. Orthopedisch chirurgen gebruiken zowel chirurgische als niet-chirurgische methoden om musculoskeletale trauma's, wervelkolomaandoeningen, sportblessures, degeneratieve ziekten, infecties, tumoren en aangeboren afwijkingen te behandelen.

De 25 meest voorkomende procedures die orthopedisch chirurgen uitvoeren, zijn in volgorde: knie-arthroscopie en meniscectomie, schouder-arthroscopie en decompressie, carpaal tunnel release, knie-arthroscopie en chondroplastiek, verwijdering van een steunimplantaat, knie-arthroscopie en reconstructie van de voorste kruisband, knievervanging, reparatie van een femurhalsfractuur, reparatie van een trochanterfractuur, debridement van huid / spier / bot / fractuur, knie-arthroscopie, reparatie van beide menisci, heupvervanging, schouder-arthroscopie / distale sleutelbeenexcisie, reparatie van rotator cuff-pees, reparatie van fractuur van radius (bot) / ulna, laminectomie, reparatie van enkelfractuur (bimalleolair type), schouder-arthroscopie en debridement, lumbale wervelkolomfusie, reparatie van fractuur van het distale deel van radius, lage rug tussenwervelschijfoperatie, incisie van de vingerpeesschede, reparatie van enkelfractuur (fibula), reparatie van femurschachtfractuur, reparatie van trochanterfractuur.

Maxillofaciale trauma's bij zowel kinderen als volwassenen komen vaak voor door sportblessures, vallen, mishandeling, auto-ongelukken, stomp geweld, vuistslagen of andere verwondingen. Aanvallen door dieren, geweerschoten, explosies en andere verwondingen in oorlogstijd kunnen ook een fractuur van het aangezicht veroorzaken. Verkeersletsel is een van de belangrijkste oorzaken van aangezichtsletsel in het stadsleven. Trauma treedt vaak op wanneer het gezicht een deel van het interieur van het voertuig raakt, zoals het stuur. Bovendien kunnen airbags schaafwonden en snijwonden aan het hoornvlies veroorzaken wanneer ze worden geactiveerd.

Letsels aan het aangezichtsbeen kunnen grofweg worden onderverdeeld in: het neusbeen, de bovenkaak en de onderkaak. De onderkaak kan gebroken zijn bij de symfyse, het corpus, de hoek, de ramus en de condylus. Het jukbeen en het voorhoofdsbeen zijn andere plaatsen waar fracturen kunnen optreden. Fracturen kunnen ook voorkomen in de botten van het gehemelte en de botten die samen de oogkas vormen.

Aan het begin van de 20e eeuw bracht René Le Fort de typische locaties voor aangezichtsfracturen in kaart; deze staan ​​nu bekend als Le Fort I-, II- en III-fracturen (rechts). Le Fort I-fracturen, ook wel Guérin- of horizontale maxillaire fracturen genoemd, betreffen de bovenkaak en scheiden deze van het gehemelte. Le Fort II-fracturen, ook wel piramidale bovenkaakfracturen genoemd, doorkruisen de neusbeenderen en de oogkasrand. Le Fort III-fracturen, ook wel craniofaciale disjunctie en transversale aangezichtsfracturen genoemd, doorkruisen de voorkant van de bovenkaak en betreffen het traanbeen, de lamina papyracea en de oogkasbodem, en vaak ook het zeefbeen, zijn de ernstigste. Le Fort-fracturen, die 10-20% van de aangezichtsfracturen uitmaken, gaan vaak gepaard met andere ernstige verwondingen.

Chirurgische behandelingen worden toegepast om kaakbotfracturen te herstellen. Ze zijn gericht op het herstellen van de natuurlijke botstructuur van het gezicht en het zo min mogelijk zichtbaar maken van het letsel. Botletsels kunnen worden behandeld met platen van zuiver titanium en schroeven van titaniumlegering. Resorbeerbare materialen zijn ook een optie.

Maxillofaciaal trauma vormt zelden een bedreiging voor het leven, maar gaat vaak gepaard met gevaarlijke verwondingen, blokkade van de luchtwegen en andere levensbedreigende complicaties. De luchtwegen kunnen geblokkeerd raken door bloedingen, zwelling van omliggend weefsel of schade aan structuren. Brandwonden in het gezicht kunnen zwelling van weefsel veroorzaken en daardoor leiden tot blokkade van de luchtwegen. Combinaties van neus-, bovenkaak- en onderkaakfracturen kunnen de luchtwegen beïnvloeden. Het is noodzakelijk om de luchtwegen regelmatig te controleren, omdat luchtwegproblemen pas laat na het eerste letsel kunnen optreden.

Botten moeten zo snel mogelijk weer op hun plaats worden gezet, omdat zenuwen en spieren bekneld kunnen raken door gebroken botten. Een fractuur van de oogkasbodem of de mediale oogkaswand kan de mediale rechte oogspier of de onderste rechte oogspier bekneld maken.

Bij gezichtswonden kunnen traanbuizen en gezichtszenuwen beschadigd raken. Fracturen van het voorhoofdsbeen kunnen de drainage van de voorhoofdsholte belemmeren en sinusitis veroorzaken. Infectie is een andere mogelijke complicatie.