kilitli maksillofasiyal mini düz plaka

Ortopedi cerrahisi veya ortopedi, cerrahinin bir dalıdır. Ortopedi, kas-iskelet sistemiyle ilgilenir. Ortopedi cerrahları, kas-iskelet sistemi travmalarını, omurga hastalıklarını, spor yaralanmalarını, dejeneratif hastalıkları, enfeksiyonları, tümörleri ve doğuştan gelen bozuklukları tedavi etmek için hem cerrahi hem de cerrahi olmayan yöntemler kullanır.

Ortopedi cerrahları tarafından en sık uygulanan 25 prosedür sırasıyla şunlardır: diz artroskopisi ve menisektomi, omuz artroskopisi ve dekompresyonu, karpal tünel gevşetmesi, diz artroskopisi ve kondroplasti, destek implantının çıkarılması, diz artroskopisi ve ön çapraz bağ rekonstrüksiyonu, diz protezi, femur boyun kırığı onarımı, trokanterik kırık onarımı, cilt/kas/kemik/kırık debridmanı, diz artroskopisi ile her iki menisküsün onarımı, kalça protezi, omuz artroskopisi / distal klavikula eksizyonu, rotator manşet tendonu onarımı, radius (kemik) / ulna kırığı onarımı, laminektomi, ayak bileği kırığı onarımı (bimalleolar tip), omuz artroskopisi ve debridmanı, lomber spinal füzyon, radiusun distal kısmı kırığı onarımı, bel omurları arası disk cerrahisi, parmak tendon kılıfının kesilmesi, ayak bileği kırığı (fibula) onarımı, femur şaft kırığı onarımı, trokanterik kırık onarımı.

Çocuklarda ve yetişkinlerde sıklıkla görülen maksillofasiyal travmalar; spor yaralanmaları, düşmeler, saldırılar, araç kazaları, künt darbeler, yumruk veya cisim darbeleri gibi nedenlerden kaynaklanır. Hayvan saldırıları, ateşli silah yaralanmaları, patlamalar ve diğer savaş yaralanmaları da yüz kemiği kırıklarına neden olabilir. Araç travması, şehir yaşamında yüz yaralanmalarının önde gelen nedenlerinden biridir. Travma genellikle yüzün direksiyon gibi aracın iç kısmına çarpmasıyla meydana gelir. Ayrıca, hava yastıkları açıldığında kornea aşınmalarına ve yüzde kesiklere neden olabilir.

Yüz kemiği yaralanmaları kabaca burun kemiği, maksilla ve mandibula olmak üzere üçe ayrılabilir. Mandibula, simfiz, gövde, açı, ramus ve kondil bölgelerinden kırılabilir. Elmacık kemiği ve alın kemiği de kırıkların görülebileceği diğer bölgelerdir. Damak kemiklerinde ve göz çukurunu oluşturmak üzere bir araya gelen kemiklerde de kırıklar meydana gelebilir.

20. yüzyılın başlarında, René Le Fort yüz kırıklarının tipik yerlerini haritalandırdı; bunlar günümüzde Le Fort I, II ve III kırıkları olarak bilinmektedir (sağda). Guérin veya yatay maksiller kırıklar olarak da adlandırılan Le Fort I kırıkları, maksillayı içerir ve onu damaktan ayırır. Piramidal maksilla kırıkları olarak da adlandırılan Le Fort II kırıkları, burun kemiklerini ve orbital kenarı geçer. Kraniofasiyal ayrılma ve transvers yüz kırıkları olarak da adlandırılan Le Fort III kırıkları, maksillanın önünü geçer ve lakrimal kemiği, lamina papyracea'yı ve orbital tabanı içerir ve sıklıkla etmoid kemiği de içerir ve en ciddi olanlardır. Yüz kırıklarının %10-20'sini oluşturan Le Fort kırıkları genellikle diğer ciddi yaralanmalarla ilişkilidir.

Çene-yüz kemiği kırıklarının onarımında cerrahi tedaviler uygulanır, yüzün doğal kemik yapısını onarmayı ve yaralanmanın mümkün olduğunca az belirgin izini bırakmayı hedefler. Kemik yaralanmaları saf titanyum plakalar ve titanyum alaşımlı vidalarla tedavi edilebilir. Emilebilir malzemeler de mevcut diğer seçeneklerdir.

Maksillofasiyal travmalar nadiren hayati tehlike oluşturur, ancak genellikle tehlikeli yaralanmalar, hava yolu tıkanıklığı ve diğer hayati tehlike arz eden komplikasyonlarla ilişkilidir. Kanama, çevre dokuların şişmesi veya yapıların hasar görmesi nedeniyle hava yolu tıkanabilir. Yüzdeki yanıklar dokuların şişmesine ve dolayısıyla hava yolu tıkanıklığına neden olabilir. Burun, maksiller ve mandibular kırıkların bir araya gelmesi hava yolunu etkileyebilir. Hava yolu sorunları ilk yaralanmadan sonra geç dönemde ortaya çıkabileceğinden, hava yolunu düzenli olarak izlemek gerekir.

Kemiklerin mümkün olan en kısa sürede doğru yerlerine yerleştirilmesi gerekir, çünkü kırık kemikler sinirleri ve kasları sıkıştırabilir. Gözün orbital taban kırığı veya medial orbital duvar kemiği kırığı, medial rektus veya inferior rektus kaslarını sıkıştırabilir.

Yüz yaralanmalarında gözyaşı kanalları ve yüz sinirleri hasar görebilir. Frontal kemik kırıkları, frontal sinüsün drenajını engelleyerek sinüzite neden olabilir. Enfeksiyon da olası bir komplikasyondur.