Kość strzałkowa i piszczelowa to dwie długie kości podudzia. Kość strzałkowa, czyli kość łydki, to mała kość położona na zewnątrz nogi. Kość piszczelowa, czyli kość nośna, znajduje się po wewnętrznej stronie podudzia.
Kość strzałkowa i piszczelowa łączą się w stawach kolanowym i skokowym. Te dwie kości stabilizują i podtrzymują mięśnie kostki i podudzia.
Złamaniem kości strzałkowej nazywamy złamanie kości strzałkowej. Silne uderzenie, takie jak lądowanie po skoku wzwyż lub jakiekolwiek uderzenie w zewnętrzną część nogi, może spowodować złamanie. Nawet skręcenie lub skręcenie kostki obciąża kość strzałkową, co może prowadzić do złamania.
Treść tego artykułu:
Rodzaje złamań kości strzałkowej
Leczenie
Rehabilitacja i fizjoterapia
Rodzaje złamań kości strzałkowej
Złamania kości strzałkowej mogą wystąpić w dowolnym miejscu kości i mogą różnić się stopniem ciężkości i rodzajem. Rodzaje złamań kości strzałkowej obejmują:
Lnp. kości
Kość strzałkowa jest mniejszą z dwóch kości nogi i czasami nazywana jest kością łydki.
Złamania kostki bocznej występują, gdy kość strzałkowa jest złamana w stawie skokowym
Złamania głowy kości strzałkowej występują w górnym końcu kości strzałkowej w kolanie
Złamania awulsyjne występują, gdy mały kawałek kości przyczepiony do ścięgna lub więzadła zostaje oderwany od głównej części kości
Złamania przeciążeniowe opisują sytuację, w której kość strzałkowa ulega uszkodzeniu w wyniku powtarzającego się obciążenia, np. podczas biegania lub pieszych wędrówek
Złamania trzonu kości strzałkowej występują w środkowej części kości strzałkowej po urazie, np. bezpośrednim uderzeniu w ten obszar
Złamanie kości strzałkowej może być spowodowane wieloma różnymi urazami. Najczęściej jest związane ze skręceniem kostki, ale może również wystąpić w wyniku niefortunnego lądowania, upadku lub bezpośredniego uderzenia w zewnętrzną część podudzia lub kostkę.
Złamania kości strzałkowej często zdarzają się u osób uprawiających sport, zwłaszcza ten, który wymaga biegania, skakania lub szybkich zmian kierunku, np. piłka nożna, koszykówka i futbol amerykański.
Objawy
Ból, obrzęk i tkliwość to jedne z najczęstszych objawów złamania kości strzałkowej. Inne objawy to:
Niemożność obciążania kontuzjowanej nogi
Krwawienie i siniaki na nodze
Widoczna deformacja
Drętwienie i zimno w stopie
Delikatny w dotyku
Diagnoza
Osoby, które doznały urazu nogi i odczuwają którykolwiek z tych objawów, powinny skonsultować się z lekarzem w celu postawienia diagnozy. Proces diagnozy przebiega w następujący sposób:
Badanie fizykalne: Przeprowadzone zostanie dokładne badanie, podczas którego lekarz będzie szukał wszelkich zauważalnych deformacji
Zdjęcie rentgenowskie: Służy do obejrzenia złamania i sprawdzenia, czy kość uległa przemieszczeniu
Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI): Ten rodzaj badania zapewnia bardziej szczegółowy obraz i może generować szczegółowe obrazy wnętrza kości i tkanek miękkich
W celu postawienia dokładniejszej diagnozy i oceny stopnia złamania kości strzałkowej zlecone może zostać skanowanie kości, tomografia komputerowa (TK) i inne badania.
Leczenie
złamaną kość strzałkową
Złamania kości strzałkowej proste i złożone klasyfikuje się w zależności od tego, czy doszło do przerwania ciągłości skóry lub odsłonięcia kości.
Leczenie złamania kości strzałkowej może być zróżnicowane i w dużej mierze zależy od stopnia złamania. Złamanie dzieli się na otwarte i zamknięte.
Złamanie otwarte (złamanie wieloodłamowe)
W przypadku złamania otwartego kość albo przebija się przez skórę i jest widoczna, albo głęboka rana odsłania kość przez skórę.
Złamania otwarte są często wynikiem urazu o dużej energii lub bezpośredniego uderzenia, takiego jak upadek lub zderzenie z pojazdem mechanicznym. Ten rodzaj złamania może również wystąpić pośrednio, na przykład w wyniku urazu skrętnego o dużej energii.
Siła potrzebna do spowodowania tego typu złamań oznacza, że pacjenci często doznają dodatkowych obrażeń. Niektóre urazy mogą potencjalnie zagrażać życiu.
Według Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych ryzyko wystąpienia urazu w innej części ciała wynosi od 40 do 70 procent.
Lekarze natychmiast opatrzą otwarte złamania kości strzałkowej i sprawdzą ewentualne inne urazy. Zostaną podane antybiotyki, aby zapobiec infekcji. W razie potrzeby zostanie również podany zastrzyk przeciw tężcowi.
Rana zostanie dokładnie oczyszczona, zbadana, ustabilizowana, a następnie zakryta, aby mogła się zagoić. W celu ustabilizowania złamania może być konieczne otwarte nastawienie i wewnętrzna stabilizacja za pomocą płytki i śrub. Jeśli kości się nie zrastają, może być konieczny przeszczep kostny w celu przyspieszenia gojenia.
Złamanie zamknięte (złamanie proste)
W przypadku złamania zamkniętego kość ulega złamaniu, ale skóra pozostaje nienaruszona
Celem leczenia złamań zamkniętych jest nastawienie kości, opanowanie bólu, zapewnienie czasu na wygojenie złamania, zapobieganie powikłaniom i przywrócenie prawidłowej funkcji. Leczenie rozpoczyna się od uniesienia nogi. W celu złagodzenia bólu i zmniejszenia obrzęku stosuje się lód.
Jeśli operacja nie jest konieczna, do poruszania się używa się kul, a w okresie gojenia zaleca się noszenie ortezy, gipsu lub buta ortopedycznego. Po wygojeniu się rany, pacjenci mogą rozciągać i wzmacniać osłabione stawy z pomocą fizjoterapeuty.
Jeśli pacjent tego wymaga, może skorzystać z dwóch głównych rodzajów operacji:
Zamknięta repozycja polega na przywróceniu kości do pierwotnego położenia bez konieczności wykonywania nacięcia w miejscu złamania
Otwarta repozycja i wewnętrzna fiksacja przywracają złamaną kość do pierwotnego położenia za pomocą sprzętu, takiego jak płytki, śruby i pręty
Do czasu zakończenia procesu gojenia kostka zostanie umieszczona w gipsie lub specjalnym ortezie.
Rehabilitacja i fizjoterapia
Po kilku tygodniach noszenia gipsu lub ortezy większość osób odczuwa osłabienie nogi i sztywność stawów. Większość pacjentów będzie wymagała rehabilitacji, aby mieć pewność, że noga odzyska pełną siłę i elastyczność.
fizjoterapia
Aby odzyskać pełną sprawność nogi, konieczna może być fizjoterapia.
Fizjoterapeuta oceni każdego pacjenta indywidualnie, aby ustalić najlepszy plan leczenia. Terapeuta może wykonać kilka pomiarów, aby ocenić stan pacjenta. Pomiary obejmują:
Zakres ruchu
Wytrzymałość
Ocena tkanki bliznowatej po operacji
Jak pacjent chodzi i przenosi ciężar ciała
Ból
Fizjoterapia zazwyczaj rozpoczyna się od ćwiczeń wzmacniających staw skokowy i poprawiających ruchomość. Gdy pacjent jest już wystarczająco silny, aby obciążać kontuzjowany obszar, powszechne stają się ćwiczenia chodzenia i stawiania kroków. Równowaga jest kluczowym elementem odzyskiwania zdolności samodzielnego chodzenia. Ćwiczenia na platformie Wobble Board to doskonały sposób na poprawę równowagi.
Wielu osobom zaleca się ćwiczenia, które mogą wykonywać w domu, aby wspomóc proces zdrowienia.
Długoterminowa rekonwalescencja
Właściwe leczenie i rehabilitacja pod nadzorem lekarza zwiększają szansę na odzyskanie pełnej sprawności i sprawności. Aby zapobiec złamaniom kości strzałkowej w przyszłości, osoby uprawiające sporty wysokiego ryzyka powinny nosić odpowiedni sprzęt ochronny.
Ryzyko wystąpienia złamań można zmniejszyć poprzez:
Noszenie odpowiedniego obuwia
Spożywanie diety bogatej w wapń, takiej jak mleko, jogurt i ser, pomaga w budowaniu mocnych kości
Wykonywanie ćwiczeń z obciążeniem, które pomagają wzmocnić kości
Możliwe powikłania
Złamane kości strzałkowe zazwyczaj goją się bez dalszych problemów, jednak możliwe są następujące powikłania:
Zwyrodnieniowe lub pourazowe zapalenie stawów
Nieprawidłowa deformacja lub trwała niepełnosprawność stawu skokowego
Długotrwały ból
Trwałe uszkodzenie nerwu i naczyń krwionośnych wokół stawu skokowego
Nieprawidłowe narastanie ciśnienia w mięśniach wokół kostki
Przewlekły obrzęk kończyny
Większość złamań kości strzałkowej nie powoduje poważnych powikłań. W ciągu kilku tygodni do kilku miesięcy większość pacjentów wraca do pełnego zdrowia i może kontynuować normalną aktywność.
Czas publikacji: 31-08-2017