ძვლის შეხორცებისას ხრტილი დროებით ავსებს მოტეხილობის შედეგად წარმოქმნილ ხვრელს. შემდეგ ეს ხვრელი ახალი ძვლით იცვლება.
დაცემა, რასაც მოჰყვება ბზარი - ბევრისთვის ეს უცხო არ არის. მოტეხილობები მტკივნეულია, მაგრამ უმეტესობა კარგად შეხორცდება. საიდუმლო ღეროვან უჯრედებსა და ძვლის თვითგანახლების ბუნებრივ უნარშია.
ბევრი ადამიანი ძვლებს მყარ, ხისტ და სტრუქტურულ ორგანიზმად მიიჩნევს. ძვალი, რა თქმა უნდა, ჩვენი სხეულის ვერტიკალურ მდგომარეობაში შენარჩუნების გასაღებია, თუმცა ის ასევე ძალიან დინამიური და აქტიური ორგანოა.
ძველი ძვალი მუდმივად იცვლება ახლით არსებული უჯრედების დახვეწილი ურთიერთქმედების შედეგად. ყოველდღიური მოვლის ეს მექანიზმი სასარგებლოა, როდესაც ძვლის მოტეხილობის წინაშე ვდგავართ.
ის ღეროვან უჯრედებს საშუალებას აძლევს, ჯერ ხრტილი გამოიმუშაონ, შემდეგ კი მოტეხილობის შესახორცებლად ახალი ძვალი შექმნან, რასაც ხელს უწყობს მოვლენათა ზუსტად მორგებული თანმიმდევრობა.
სისხლი პირველ ადგილზეა
ყოველწლიურად, შეერთებულ შტატებში დაახლოებით 15 მილიონი მოტეხილობა ხდება, რაც ტექნიკური ტერმინია მოტეხილობის აღსანიშნავად.
მოტეხილობაზე დაუყოვნებელი რეაქციაა სისხლდენა ჩვენს ძვლებში მიმოფანტული სისხლძარღვებიდან.
შედედებული სისხლი ძვლის მოტეხილობის გარშემო გროვდება. ამას ჰემატომა ეწოდება და ის შეიცავს ცილების ქსელს, რომელიც ქმნის დროებით საცობს მოტეხილობის შედეგად წარმოქმნილი ნაპრალის შესავსებად.
იმუნური სისტემა ახლა ერთვება მოქმედებაში ანთების ორგანიზებისთვის, რაც განკურნების აუცილებელი ნაწილია.
მიმდებარე ქსოვილებიდან, ძვლის ტვინიდან და სისხლიდან ღეროვანი უჯრედები რეაგირებენ იმუნური სისტემის სიგნალზე და მიგრირებენ მოტეხილობისკენ. ეს უჯრედები იწყებენ ორი განსხვავებული გზით ძვლის შეხორცებას: ძვლის ფორმირებას და ხრტილის ფორმირებას.
ხრტილი და ძვალი
ახალი ძვლის ფორმირება ძირითადად მოტეხილობის კიდეებზე იწყება. ეს დაახლოებით ისევე ხდება, როგორც ძვლის ფორმირება ჩვეულებრივი, ყოველდღიური მოვლის პროცედურების დროს.
გატეხილ ბოლოებს შორის არსებული სიცარიელის შესავსებად უჯრედები რბილ ხრტილს წარმოქმნიან. ეს შეიძლება გასაკვირი ჩანდეს, მაგრამ ძალიან ჰგავს იმას, რაც ემბრიონის განვითარების დროს და ბავშვების ძვლების ზრდის დროს ხდება.
ხრტილის, ანუ რბილი კოჟრის, ფორმირება პიკს აღწევს დაზიანებიდან დაახლოებით 8 დღის შემდეგ. თუმცა, ეს არ არის მუდმივი გამოსავალი, რადგან ხრტილი საკმარისად ძლიერი არ არის, რომ გაუძლოს ძვლების მიერ ყოველდღიურ ცხოვრებაში განცდილ ზეწოლას.
რბილი კოჟრი თავდაპირველად მაგრად იცვლება ძვლის მსგავსი კოჟრით. ის საკმაოდ ძლიერია, მაგრამ მაინც არ არის ისეთივე ძლიერი, როგორც ძვალი. დაზიანებიდან დაახლოებით 3-4 კვირის შემდეგ იწყება ახალი მომწიფებული ძვლის ფორმირება. ამას შეიძლება დიდი დრო დასჭირდეს - სინამდვილეში, რამდენიმე წელი, რაც დამოკიდებულია მოტეხილობის ზომასა და ადგილმდებარეობაზე.
თუმცა, არსებობს შემთხვევები, როდესაც ძვლის შეხორცება წარმატებული არ არის და ეს მნიშვნელოვან ჯანმრთელობის პრობლემებს იწვევს.
გართულებები
მოტეხილობები, რომელთა შეხორცებას ანომალიურად დიდი დრო სჭირდება, ან რომლებიც საერთოდ არ შეერთდება, დაახლოებით 10 პროცენტის სიხშირით გვხვდება.
თუმცა, ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ ასეთი შეუხორცებელი მოტეხილობების მაჩვენებელი გაცილებით მაღალი იყო მწეველ და ყოფილ მწეველ ადამიანებში. მეცნიერები თვლიან, რომ ეს შეიძლება იმით იყოს განპირობებული, რომ მწეველებში შეხორცებადი ძვლის სისხლძარღვების ზრდა შეფერხებულია.
შეუხორცებელი მოტეხილობები განსაკუთრებით პრობლემურია იმ ადგილებში, რომლებიც დიდ დატვირთვას განიცდიან, მაგალითად, წვივის ძვალში. ასეთ შემთხვევებში ხშირად საჭიროა ოპერაცია შეუხორცებელი ნაპრალის შესავსებად.
ორთოპედიულ ქირურგებს ხვრელის შესავსებად შეუძლიათ გამოიყენონ როგორც სხეულის სხვა ადგილიდან აღებული ძვალი, დონორისგან აღებული ძვალი, ასევე ხელოვნური მასალები, როგორიცაა 3D პრინტერით დაბეჭდილი ძვალი.
თუმცა, შემთხვევათა უმრავლესობაში, ძვალი იყენებს თავის შესანიშნავ რეგენერაციის უნარს. ეს ნიშნავს, რომ ახალი ძვალი, რომელიც ავსებს მოტეხილობას, ძალიან ჰგავს დაზიანებამდე არსებულ ძვალს, ნაწიბურის კვალის გარეშე.
გამოქვეყნების დრო: 2017 წლის 31 აგვისტო