صفحه L آناتومیک 0.6 ارتوگناتیک

خطوط اچ شده، با افزایش 1 میلی متر، روی ایمپلنت ها کمک بصری برای خم شدن صفحه می کنند.

ناهنجاری دهان و فک و صورت به اندازه و شکل غیر طبیعی فک بالا ناشی از رشد غیر طبیعی فک بالا، رابطه غیرطبیعی بین فک بالا و پایین و ارتباط آن با سایر استخوان های جمجمه و صورت و همچنین رابطه غیر طبیعی بین فک بالا و فک بالا اشاره دارد. دندان ها، عملکرد غیرطبیعی سیستم دهان و فک بالا و مورفولوژی غیرطبیعی صورت. هدف از جراحی ارتوگناتیک اصلاح دندان های نابجا، تنظیم قوس دندانی ناهماهنگ و ارتباط بین دندان ها و فک ها، رفع تداخل بین دندان ها و فک ها است. دندان ها را مرتب کنید و شیب جبرانی دندان ها را از بین ببرید، به طوری که عمل را قادر می سازد تا قسمت استخوان برش را به آرامی به موقعیت اصلاحی طراحی شده منتقل کند و ارتباط خوبی بین دندان ها و فک ها برقرار کند.

در اوایل سال 1928، فاچارد سعی کرد یک دررفتگی دندان را با گیره دندانی اصلاح کند، اما درمان جراحی ناهنجاری های دندان استخوانی و فک توسط هالیهن در سال 1848 توسعه یافت و اولین بار در سال 1849 گزارش شد. از آن زمان، اگرچه بسیاری از محققان تلاش کرده اند. برای کشف و بهبود، اثر درمانی به دلیل محدودیت تکنولوژی و سطح پزشکی در آن زمان ایده آل نیست، به طوری که در 100 سال بعد، درمان ناهنجاری های دندانی و فک و صورت به کندی پیشرفت می کند. تا اواخر دهه 1950، با توسعه بیهوشی، جراحی پایه، آناتومی کاربردی و ابزار جراحی خاص، اصلاح جراحی ناهنجاری های دندانی و فک و صورت به سرعت توسعه یافته است.

در سال 1957، Trauner و Obwegeser برای اولین بار گزارش دادند که استئوتومی راموس اسپلیت ساژیتال با استفاده از روش داخل دهانی توسط دال پونی (1961) بهبود یافته است و مرحله جدیدی از درمان جراحی ناهنجاری های فک و صورت را نشان می دهد. از دهه 1970، به دلیل وجود بل و تلاش بسیاری از محققین، در سیستم خون رسانی فک و بافت آناتومی کاربردی و قطع خون رسانی به استخوان پس از تغییرات دینامیکی یک پیشرفت، پایه بیولوژیکی جراحی فک مدرن را بیشتر برای دستیابی به هر دندان گذاشته است. - - پیوند استخوان پریوستال چسبنده جابجایی ساقه بافت کامپوزیت، زمینه علمی و تضمین موفقیت را فراهم می کند. علاوه بر این، استقرار اصل درمان ترکیبی جراحی-ارتودنسی، درمان جراحی ناهنجاری های دندانی و فک و صورت را کامل تر و واقعاً وارد می کند. دوره جدیدی از ترکیب عملکرد با مورفولوژی.

از آنجایی که درمان جراحی بیماران مبتلا به ناهنجاری های دندانی و فک و صورت باید بر اساس ناهنجاری ها و الزامات درمانی باشد، مجموعه دندانی و استخوانی باید باز شده و حرکت داده شود تا رابطه فضایی سه بعدی و عملکرد ساختار طبیعی دندان و فک و صورت بازسازی شود. و برای به دست آوردن اثر زیبایی رضایت بخش فک و صورت. بنابراین، طرح درمان، دندان؟ تنظیم رابطه، محل برش استخوان، جهت و فاصله حرکت استخوان و انتخاب طرح جراحی باید انجام شود. قبل از عمل به طور دقیق در نظر گرفته شده و طراحی شده و اثر درمانی مورد انتظار طرح انتخاب شده باید قبل از عمل پیش بینی شود.

جراحی ارتوگناتیک برای حل ناهنجاری های عملکردی یا ناهنجاری های مورفولوژی صورت ناشی از اندازه و شکل غیر طبیعی فک بالا ناشی از رشد فک بالا و همچنین رابطه غیر طبیعی بین اندازه و شکل فک بالا و سایر استخوان های صورت استفاده می شود. ممکن است برای بهبود ویژگی های صورت نیاز به جراحی باشد، از جمله برجستگی شدید قدامی آلوئول فوقانی (سطون)، بیرون زدگی قدامی آلوئول تحتانی (اوربایت)، دهانه های بزرگ قدامی فک و انحرافات شدید استخوانی.