maksillofasiyal travma mini düz köprü plakası

Maksillofasiyal travma, yüz travması olarak da bilinir ve yüze gelen herhangi bir fiziksel travmayı ifade eder. Maksillofasiyal travma, yanıklar, çürükler ve kesikler gibi yumuşak doku yaralanmaları veya göz yaralanmaları, burun kırıkları ve çene kırıkları gibi yüz kemiklerinin kırıkları olarak ikiye ayrılabilir. Kırıklar ağrıya, şişmeye, fonksiyon kaybına ve yüz yapılarında şekil değişikliklerine yol açabilir.

Maksillofasiyal yaralanmalar, körlük veya çeneyi hareket ettirememe gibi şekil bozukluğuna ve yüz fonksiyon kaybına yol açabilir. Hayati tehlike oluşturma olasılığı düşüktür, ancak maksillofasiyal travma, ciddi kanamaya veya solunum yolunun tıkanmasına neden olabileceğinden ölümcül de olabilir; bu nedenle tedavide öncelikli husus, hastanın nefes alabilmesi için solunum yolunun açık ve tehdit altında olmamasını sağlamaktır. Kemik kırıklarından şüphelenildiğinde, tanı için radyografi kullanılır. Travmatik beyin hasarı gibi, genellikle ciddi yüz travmasına eşlik eden diğer yaralanmaların da tedavisi gereklidir.

Diğer kırıklar gibi, maksillofasiyal kemik kırıkları da ağrı, morarma ve çevre dokularda şişlikle birlikte görülür. Burun kırıkları, maksilla kırığı ve kafa tabanı kırığı gibi durumlarda şiddetli burun kanamaları meydana gelebilir. Burun kırıkları, burunda şekil bozukluğunun yanı sıra şişlik ve morarma ile de ilişkili olabilir. Mandibula kırığı olan kişilerde genellikle ağrı ve ağız açmada zorluk görülür ve dudak ve çenede uyuşukluk olabilir. Le Fort kırıklarında, orta yüz, yüzün veya kafatasının geri kalanına göre hareket edebilir.

Maksilla kırığı

1. Kırık hattı: Maksiller kemik, burun kemiği, elmacık kemiği ve diğer kraniyofasiyal kemiklerle bağlantılıdır. Kırık hattı, dikişlerde ve zayıf kemik duvarlarında oluşmaya eğilimlidir. Le Fort, kırık hattının yüksekliğine ve konumuna göre kırığı üç tipe ayırmıştır.

Tip I kırık: Alt maksiller kırık veya yatay kırık olarak da bilinir. Kırık hattı, alveolar çıkıntının üst yönünde, her iki tarafta piriform foramenden maksiller pterigoid sütürüne kadar yatay olarak uzanır.

Tip II kırık, median maksiller kırık veya konik kırık olarak da adlandırılır. Nazofrontal sütürden başlayan kırık hattı, burun köprüsünü, medial orbital duvarı, orbital tabanı ve orbital maksiller sütürü lateral olarak geçer ve daha sonra maksillanın lateral duvarını takip ederek pterigeal çıkıntıya ulaşır. Bazen etmoid sinüsü anterior fossaya kadar süpürebilir, beyin omurilik sıvısı burun akıntısı.

Tip III kırık, maksiller yüksek seviye kırık veya kraniyofasiyal ayrılma kırığı olarak da adlandırılır. Kırık hattı burun frontal sütüründen başlayarak her iki yana doğru burun köprüsü, orbita, zigomatikofrontal sütürden pterigeal çıkıntıya kadar uzanır, kraniyofasiyal ayrılma oluşur, sıklıkla yüzün ortasında uzama ve çöküntüye yol açar, bu tip kırıklara kafa tabanı kırığı veya kraniyoserebral yaralanma, kulak, burun kanaması veya beyin omurilik sıvısı sızıntısı eşlik eder.

2. Kırık segmenti yer değiştirmesi genellikle posterior ve inferior yer değiştirme şeklinde meydana gelir.

3. Oklüzal bozukluk.

4. Orbital ve periorbital değişiklikler, orbital ve periorbitalde sıklıkla doku kanaması, ödem, kendine özgü "gözlük belirtileri" oluşumu ile birlikte görülür, sıklıkla periorbital ekimoz, üst ve alt göz kapağı ve konjonktival kanama veya göz kayması ve diplopi şeklinde kendini gösterir.

5. Beyin hasarı.

Maksillofasiyal yaralanmalarda tedavi yöntemleri şunlardır:

1. Maksillofasiyal yumuşak doku yaralanmaları: Tedavi prensibi zamanında debridman yapılması ve yerinden oynayan dokunun restore edilerek dikilmesidir. Debridman sırasında, defekti ve yaralanma sonrası hastanın yüz şekli üzerindeki etkiyi azaltmak için doku mümkün olduğunca korunmalıdır.

2, Çene kırığı: Kırık ucu redüksiyonu, etkilenen yerin internal fiksasyon yöntemi kullanılarak sabitlenmesi, çenenin devamlılığının sağlanması, ameliyat öncesi normal oklüzal ilişkinin yeniden sağlanması amaçlanır.