schedelverbindingsplaat – 2 gaten

De rechte plaat met twee gaten is een gestroomlijnd, compleet systeem dat flexibiliteit, gebruiksgemak en hoogwaardige implantaten en instrumenten biedt. Laag plaat-schroefprofiel van 0,5 mm voor minimale palpabiliteit van het implantaat. Systeem met één instrument voor snelle en stabiele fixatie van schedelbotten.

De schedel is een benige structuur die bij gewervelde dieren het hoofd vormt. De schedelbeenderen ondersteunen de structuur van het gezicht en vormen een beschermende holte. De schedel bestaat uit twee delen: de schedel en de onderkaak. Deze twee delen van de mens zijn het neurocranium en het aangezichtsskelet, met de onderkaak als grootste bot. De schedel beschermt de hersenen, bepaalt de afstand tussen de ogen en de oren, zodat de richting en afstand van geluiden gelokaliseerd kunnen worden. Een schedelfractuur, die meestal optreedt als gevolg van stomp trauma, kan een breuk zijn in een of meer van de acht botten die het schedelgedeelte van de schedel vormen.

Een fractuur kan optreden op of nabij de plaats van de impact en schade toebrengen aan de onderliggende structuren in de schedel, zoals de vliezen, bloedvaten en hersenen. Schedelfracturen bestaan ​​in vier hoofdtypen: lineaire, ingedeukte, diastatische en basilaire fracturen. De meest voorkomende vorm is de lineaire fractuur, maar een medische ingreep is niet nodig. Ingedeukte fracturen zijn meestal verbrijzeld met veel naar binnen verplaatste botten, waardoor een chirurgische ingreep nodig is om de onderliggende weefselschade te herstellen. Diastatische fracturen verwijden de schedelnaden en komen vooral voor bij kinderen jonger dan drie jaar. Basilaire fracturen bevinden zich in de botten aan de basis van de schedel.

Ingedeukte schedelfractuur. Een klap met een hamer, steen, een trap tegen het hoofd en andere vormen van stomp trauma resulteren meestal in een ingedeukte schedelfractuur. 11% van de ernstige hoofdletsels bij dit soort fracturen zijn verbrijzelde fracturen waarbij de gebroken botten naar binnen verschuiven. Ingedeukte schedelfracturen brengen een hoog risico met zich mee op verhoogde druk op de hersenen, of een hersenbloeding die het kwetsbare weefsel verbrijzelt.

Bij een snijwond boven de fractuur ontstaan ​​complexe schedelfracturen, waarbij de interne schedelholte in contact komt met de buitenwereld, waardoor het risico op besmetting en infectie toeneemt. Bij complexe schedelfracturen is de dura mater gescheurd. Bij schedelfracturen met een schedelfracturen met een schedel moet een operatie worden uitgevoerd om de botten van de hersenen los te maken als ze erop drukken, door boorgaten te maken in de aangrenzende, normale schedel.

De menselijke schedel is anatomisch verdeeld in twee delen: het neurocranium, gevormd door acht schedelbeenderen die de hersenen huisvesten en beschermen, en het gezichtsskelet (viscerocranium), bestaande uit veertien botten, exclusief de drie gehoorbeentjes van het binnenoor. Een schedelfractuur duidt doorgaans op een fractuur van het neurocranium, terwijl een fractuur van het gezichtsgedeelte van de schedel een fractuur van het gezicht is, of, als de kaak gebroken is, een fractuur van de onderkaak.

Acht schedelbeenderen zijn van elkaar gescheiden door naden: één voorhoofdsbeen, twee wandbeenderen, twee slaapbeenderen, één achterhoofdsbeen, één wiggenbeen en één zeefbeen.