صفحه اتصال جمجمه - 2 سوراخ

صفحه مستقیم دو سوراخه، یک سیستم جامع و ساده است که انعطاف‌پذیری، سهولت استفاده و ایمپلنت‌ها و ابزارهای با کیفیت بالا را ارائه می‌دهد. پروفیل پیچ-صفحه با ضخامت کم 0.5 میلی‌متر برای حداقل لمس ایمپلنت. سیستم تک ابزاری برای تثبیت سریع و پایدار فلپ‌های استخوان جمجمه.

جمجمه یک ساختار استخوانی است که سر را در مهره‌داران تشکیل می‌دهد. استخوان‌های جمجمه از ساختارهای صورت پشتیبانی می‌کنند و یک حفره محافظ ایجاد می‌کنند. جمجمه از دو بخش تشکیل شده است: جمجمه و فک پایین. این دو بخش در انسان، نوروکرانیوم و اسکلت صورت هستند که فک پایین را به عنوان بزرگترین استخوان خود شامل می‌شود. جمجمه از مغز محافظت می‌کند، فاصله دو چشم را ثابت می‌کند، موقعیت گوش‌ها را ثابت می‌کند تا امکان مکان‌یابی صدا، جهت و فاصله صداها را فراهم کند. شکستگی جمجمه که معمولاً در اثر ضربه شدید رخ می‌دهد، ممکن است شکستگی در یک یا چند مورد از هشت استخوانی باشد که قسمت جمجمه جمجمه را تشکیل می‌دهند.

شکستگی ممکن است در محل ضربه یا نزدیک آن رخ دهد و به ساختارهای زیرین جمجمه مانند غشاها، رگ‌های خونی و مغز آسیب برساند. شکستگی‌های جمجمه چهار نوع اصلی دارند: خطی، فرورفته، دیاستاتیک و بازیلار. شایع‌ترین نوع شکستگی خطی است، اما نیازی به مداخله پزشکی ندارد. معمولاً شکستگی‌های فرورفته با جابجایی بسیاری از استخوان‌های شکسته به سمت داخل، خرد می‌شوند، بنابراین برای ترمیم آسیب بافت زیرین نیاز به مداخله جراحی دارند. شکستگی‌های دیاستاتیک درزهای جمجمه را گشاد می‌کنند و کودکان زیر سه سال را تحت تأثیر قرار می‌دهند. شکستگی‌های بازیلار در استخوان‌های قاعده جمجمه قرار دارند.

شکستگی فرورفته جمجمه. ضربه خوردن با چکش، سنگ یا لگد خوردن به سر و سایر انواع ترومای غیرنافذ معمولاً منجر به شکستگی فرورفته جمجمه می‌شود. 11٪ از آسیب‌های شدید سر در این نوع شکستگی‌ها، شکستگی‌های خرد شده هستند که در آن‌ها استخوان‌های شکسته به سمت داخل جابجا می‌شوند. شکستگی‌های فرورفته جمجمه خطر بالایی از افزایش فشار بر مغز یا خونریزی مغزی را ایجاد می‌کنند که بافت ظریف را له می‌کند.

وقتی پارگی روی شکستگی وجود داشته باشد، شکستگی‌های فرورفته مرکب جمجمه رخ می‌دهد که حفره داخلی جمجمه را در تماس با محیط بیرون قرار می‌دهد و خطر آلودگی و عفونت را افزایش می‌دهد. در شکستگی‌های فرورفته پیچیده، سخت‌شامه پاره می‌شود. برای شکستگی‌های فرورفته جمجمه باید جراحی انجام شود تا در صورت فشار آوردن استخوان‌ها به مغز، با ایجاد سوراخ‌های مته روی جمجمه طبیعی مجاور، آنها را از مغز بلند کرد.

جمجمه انسان از نظر آناتومی به دو بخش تقسیم می‌شود: نوروکرانیوم (جمجمه عصبی) که از هشت استخوان جمجمه تشکیل شده و مغز را در خود جای داده و از آن محافظت می‌کند، و اسکلت صورت (ویسکروکرانیوم) که از چهارده استخوان تشکیل شده است، به جز سه استخوانچه گوش داخلی. شکستگی جمجمه معمولاً به معنای شکستگی نوروکرانیوم است، در حالی که شکستگی‌های قسمت صورت جمجمه، شکستگی‌های صورت هستند، یا اگر فک شکسته باشد، شکستگی فک پایین.

هشت استخوان جمجمه توسط درزهایی از هم جدا می‌شوند: یک استخوان پیشانی، دو استخوان آهیانه، دو استخوان گیجگاهی، یک استخوان پس‌سری، یک استخوان اسفنوئید و یک استخوان اتموئید.