πλάκα micro X για γναθοπροσωπικό τραύμα

Οι στοματικοί και γναθοπροσωπικοί τραυματισμοί προκαλούνται συνήθως από τραυματισμούς που σχετίζονται με την εργασία, αθλητικούς τραυματισμούς, τροχαία ατυχήματα και τυχαίους τραυματισμούς στη ζωή. Η κυκλοφορία του αίματος του γναθοπροσωπικού είναι πλούσια, συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο και τον αυχένα, και αποτελεί την αρχή της αναπνευστικής οδού και του πεπτικού συστήματος. Υπάρχουν περισσότερα γναθοπροσωπικά οστά και κοιλότητες κόλπων. Υπάρχουν δόντια που συνδέονται με το γναθοπροσωπικό οστό, και η γλώσσα περιέχεται στο στόμα. Το πρόσωπο έχει μύες του προσώπου και νεύρα του προσώπου. Την κροταφογναθική άρθρωση και τους σιελογόνους αδένες. Εκτελούν τις λειτουργίες της έκφρασης, της ομιλίας, της μάσησης, της κατάποσης και της αναπνοής.

Η οστεοσύνθεση του γναθοπροσωπικού κατάγματος μετά την ανάταξη είναι ένα σημαντικό βήμα στη θεραπεία. Οι συνήθως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι οστεοσύνθεσης περιλαμβάνουν τη οστεοσύνθεση με νάρθηκα μονής γνάθου, τη διαγνάθια οστεοσύνθεση, τη διαγνάθια απολίνωση, τη στερέωση με μίνι ή μικροπλάκα, τη στερέωση με κρανιακή και γνάθια οστεοσύνθεση, ενώ άλλες μέθοδοι περιλαμβάνουν την περιγναθιαία οστεοσύνθεση και τη στερέωση με συμπιεστική πλάκα.

1. Η μέθοδος στερέωσης νάρθηκα για οδοντική καμάρα μονής γνάθου: πρόκειται για τη χρήση σύρματος αλουμινίου διαμέτρου 2 mm ή τελικού προϊόντος με νάρθηκα οδοντικής καμάρας με γάντζο, σύμφωνα με το σχήμα της οδοντικής καμάρας, και στη συνέχεια τη χρήση λεπτού μεταλλικού σύρματος απολίνωσης μέσω του οδοντικού χώρου, ο νάρθηκας απολινώνεται στο μέρος ή σε όλα τα δόντια και στις δύο πλευρές της γραμμής κατάγματος, για τη στερέωση του τμήματος κατάγματος. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για κατάγματα χωρίς εμφανή μετατόπιση, όπως ένα γραμμικό κάταγμα μέσης γραμμής της γναθοχειρουργικής και ένα εντοπισμένο κυψελιδικό κάταγμα.

2. Στερέωση μεταξύ των γνάθων: η συνηθισμένη μέθοδος είναι η τοποθέτηση ενός αγκιστρωτού νάρθηκα οδοντικής αψίδας στα άνω και κάτω δόντια και στη συνέχεια η χρήση μιας μικρής λαστιχένιας ταινίας για τη στερέωση μεταξύ των γνάθων, έτσι ώστε η γνάθος να παραμένει στη θέση της κανονικής μασητικής σχέσης. Αυτή η μέθοδος είναι αξιόπιστη, κατάλληλη για μια ποικιλία καταγμάτων της κάτω γνάθου, το πλεονέκτημα είναι ότι η γνάθος μπορεί να επουλωθεί σε καλή θέση, ευνοεί την αποκατάσταση της λειτουργίας, το μειονέκτημα είναι ότι ο τραυματίας δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα για να φάει, επίσης δεν είναι εύκολο να διατηρηθεί η στοματική υγιεινή, θα πρέπει να ενισχυθεί η νοσηλευτική.

3. Μεσοοστική σύνδεση και στερέωση: στην περίπτωση χειρουργικής ανοιχτής ανάταξης, τα δύο σπασμένα άκρα του κατάγματος μπορούν να τρυπηθούν και στη συνέχεια να απολινωθούν και να σταθεροποιηθούν μέσω του σύρματος από ανοξείδωτο χάλυβα. Αυτή είναι επίσης μια αξιόπιστη μέθοδος στερέωσης. Το κάταγμα της γνάθου και το κάταγμα της γνάθου χωρίς δόντια σε παιδιά μπορούν επίσης να σταθεροποιηθούν με αυτήν τη μέθοδο.

4. Στερέωση με μικρή πλάκα ή μικροπλάκα: βάσει χειροκίνητης ανοιχτής ανάταξης, μια μικρή πλάκα ή μικροπλάκα κατάλληλου μήκους και σχήματος τοποθετείται κατά μήκος της οστικής επιφάνειας των δύο σπασμένων άκρων του κατάγματος και χρησιμοποιείται μια ειδική βίδα για να διεισδύσει στον φλοιό του οστού για να σταθεροποιήσει την πλάκα, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός της στερέωσης του κατάγματος. Μικρές πλάκες χρησιμοποιούνται συνήθως για την κάτω γνάθο, ενώ μικροπλάκες χρησιμοποιούνται για την άνω γνάθο.

5. Μέθοδος κρανιακής και γναθοπροσωπικής στερέωσης: εγκάρσιο κάταγμα άνω γνάθου, μπορεί να βασιστεί όχι μόνο στην κάτω γνάθο για στερέωση, αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει και το κρανίο για στερέωση, διαφορετικά η μέση όψη είναι επιρρεπής σε επιμήκη παραμόρφωση. Η μέθοδος στερέωσης είναι να τοποθετηθεί πρώτα ο νάρθηκας της καμάρας στα άνω γναθιαία δόντια, στη συνέχεια να δέσει το ένα άκρο του νάρθηκα της καμάρας στην οπίσθια περιοχή του δοντιού με σύρμα από ανοξείδωτο χάλυβα και το άλλο άκρο του νάρθηκα της καμάρας μέσω της στοματικής κοιλότητας μέσω του μαλακού ιστού του ζυγωματικού μάγουλου και να κρεμαστεί στο στήριγμα του γύψου. Ταυτόχρονα, προστέθηκε η διαγναθιαία στερέωση.

Ο χρόνος στερέωσης του κατάγματος της γνάθου μπορεί να καθοριστεί ανάλογα με τον τραυματισμό, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Είναι γενικά 3~4 εβδομάδες για την άνω γνάθο και 4~8 εβδομάδες για την κάτω γνάθο. Η δυναμική και η στατική μέθοδος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του χρόνου στερέωσης μεταξύ των γνάθων. Η μέθοδος είναι ότι μετά από 2 έως 3 εβδομάδες ακινητοποίησης, ο ελαστικός δακτύλιος αφαιρείται κατά τη διάρκεια της σίτισης και επιτρέπεται η σωστή κίνηση. Μετά τη χρήση μικρής πλάκας ή μικροπλάκας για ισχυρή εσωτερική στερέωση, η λειτουργική εκπαίδευση μπορεί να πραγματοποιηθεί σωστά εκ των προτέρων για την προώθηση της επούλωσης του κατάγματος.