κρανιακή πλάκα διασύνδεσης νιφάδας χιονιού Ⅱ

Κρανιακός (από την ελληνική λέξη κρανίο «κρανίο») ή κεφαλικός (από την ελληνική λέξη κεφαλή «κεφάλι») περιγράφει πόσο κοντά βρίσκεται κάτι στην κεφαλή ενός οργανισμού.

Το ελάττωμα του κρανίου προκαλείται εν μέρει από ανοιχτό κρανιοεγκεφαλικό τραύμα ή τραυματισμό από διατρητικό πυροβόλο όπλο, και εν μέρει από χειρουργική αποσυμπίεση, αλλοιώσεις του κρανίου και βλάβη από παρακέντηση που προκαλείται από εκτομή κρανίου. Υπάρχουν οι ακόλουθες αιτιολογίες: 1. Ανοιχτό κρανιοεγκεφαλικό τραύμα ή τραυματισμό από παρακέντηση πυροβόλου όπλου. 2. Μετά από αποκατάσταση για συντριπτικά ή συμπιεσμένα κατάγματα κρανίου που δεν μπορούν να αναταχθούν. 3. Σοβαρός τραυματικός εγκεφαλικός τραυματισμός ή άλλοι τύποι κρανιοεγκεφαλικής χειρουργικής επέμβασης λόγω ασθένειας που απαιτεί αποσυμπίεση μεσοσπονδύλιου δίσκου. 4. Κάταγμα κρανίου σε παιδιά. 5. Κρανιακή οστεομυελίτιδα και άλλες αλλοιώσεις του ίδιου του κρανίου που προκαλούνται από καταστροφή του κρανίου από παρακέντηση ή χειρουργική εκτομή αλλοιώσεων του κρανίου.

Κλινικές εκδηλώσεις: 1. Χωρίς συμπτώματα. Τα ελαττώματα του κρανίου μικρότερα από 3 cm και αυτά που βρίσκονται κάτω από τους κροταφικούς και ινιακούς μύες είναι συνήθως ασυμπτωματικά. 2. Σύνδρομο ελαττώματος κρανίου. Πονοκέφαλος, ζάλη, ναυτία, απώλεια δύναμης των άκρων, ρίγη, τρόμος, απροσεξία και άλλα ψυχικά συμπτώματα που προκαλούνται από ένα μεγάλο ελάττωμα του κρανίου. 3. Εγκεφαλοκήλη και νευροεντοπιστικά σημεία. Στο πρώιμο στάδιο του ελαττώματος του κρανίου, το σοβαρό εγκεφαλικό οίδημα, η σκληρά μήνιγγα του εγκεφαλικού ιστού και ο σχηματισμός μυκητιασικής εξογκώματος στο ελάττωμα του κρανίου, η οποία ήταν ενσωματωμένη στο οστικό όριο, προκάλεσαν τοπική ισχαιμική νέκρωση και προκάλεσαν μια σειρά νευρολογικών συμπτωμάτων και σημείων εντόπισης. 4. Σκλήρυνση των οστών. Η περιοχή του ελαττώματος του κρανίου που προκαλείται από κάταγμα ανάπτυξης στα παιδιά επεκτείνεται συνεχώς και σχηματίζεται η σκλήρυνση των οστών γύρω από το ελάττωμα.

Η κρανιακή αποκατάσταση είναι η κύρια στρατηγική θεραπείας για το ελάττωμα του κρανίου. Ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης: 1. Διάμετρος κρανιακού ελλείμματος αιματοεγκεφαλικού φραγμού 0,3 cm. 2. Η διάμετρος του ελλείμματος του κρανίου είναι μικρότερη από 3 cm, αλλά εντοπίζεται στο σημείο που επηρεάζει την αισθητική. 3. Η πίεση στο έλλειμμα μπορεί να προκαλέσει επιληψία και σχηματισμό ουλής μηνιγγίτιδας-εγκεφάλου που συνοδεύεται από επιληψία. 4. Το σύνδρομο ελλειμμάτων του κρανίου που προκαλείται από ελάττωμα του κρανίου προκαλεί ψυχική επιβάρυνση, επηρεάζει την εργασία και τη ζωή και χρειάζεται αποκατάσταση. Χειρουργικές αντενδείξεις: 1. Η ενδοκρανιακή ή η τομή λοίμωξη έχει θεραπευτεί για λιγότερο από έξι μήνες. 2. Ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης δεν έχουν ελεγχθεί αποτελεσματικά. 3. Σοβαρή νευρολογική δυσλειτουργία (KPS <60) ή κακή πρόγνωση. 4. Το τριχωτό της κεφαλής είναι λεπτό λόγω εκτεταμένης ουλής του δέρματος και η αποκατάσταση μπορεί να προκαλέσει κακή επούλωση τραύματος ή νέκρωση του τριχωτού της κεφαλής. Χρονισμός χειρουργικής επέμβασης και βασικές προϋποθέσεις: 1. Η ενδοκρανιακή πίεση έχει ελεγχθεί και σταθεροποιηθεί αποτελεσματικά. 2. Το τραύμα έχει επουλωθεί πλήρως χωρίς μόλυνση. 3. Στο παρελθόν, συνιστούσαν 3 ~ 6 μήνες επιδιόρθωσης μετά την πρώτη επέμβαση, αλλά τώρα συνιστώνται 6 ~ 8 εβδομάδες μετά την πρώτη επέμβαση. Η επανεμφύτευση αυτόλογου οστικού κρημνού που έχει ταφεί εντός 2 μηνών είναι κατάλληλη και η μέθοδος μείωσης έλξης της υποκεφαλικής απονεύρωσης που έχει ταφεί δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2 εβδομάδες.4. Η κρανιακή επιδιόρθωση δεν συνιστάται κάτω των 5 ετών, επειδή η κεφαλή και η ουρά αναπτύσσονται γρήγορα. Η επιδιόρθωση μπορεί να γίνει σε ηλικίες 5-10 ετών, και θα πρέπει να υιοθετηθεί επιδιόρθωση υπερφορτίου, και το υλικό επιδιόρθωσης πρέπει να είναι 0,5 cm πέρα ​​από το οστικό όριο. Μετά την ηλικία των 15 ετών, η επιδιόρθωση του κρανίου είναι η ίδια με αυτή των ενηλίκων. Συνήθως χρησιμοποιούμενα υλικά επιδιόρθωσης: υλικό υψηλής πολυμερούς, οργανικό γυαλί, οστικό τσιμέντο, πυρίτιο, πλάκα τιτανίου), λιγότερο χρησιμοποιούμενο υλικό οστού αλλομοσχεύματος (έχει), υλικό αλλομοσχεύματος (όπως το είδος του αλλομοσχεύματος που έχει αποασβεστωθεί, απολιπανθεί και άλλες επεξεργασίες από ζελατίνη οστικής μήτρας), αυτόλογα υλικά (πλευρές, ωμοπλάτες, κρανίο κ.λπ.), νέα υλικά, πορώδες πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας, σύνθετο τεχνητό οστό EH), το τρέχον σε σχήμα τρισδιάστατης ανακατασκευής πλάκας τιτανίου χρησιμοποιείται πιο συχνά.