แผ่นล็อคโวลาร์

แผ่นยึดกระดูกแบบ Volar สำหรับการรักษากระดูกหักส่วนปลายของกระดูกรัศมีที่มีหรือไม่มีการเสริมกระดูก ไม่มีผลต่อผลลัพธ์ทางรังสีวิทยา ในกรณีกระดูกหักแบบแตกละเอียด ไม่จำเป็นต้องเสริมกระดูกเพิ่มเติม หากมีการลดขนาดและตรึงกระดูกระหว่างการผ่าตัดเมื่อทำได้

การใช้แผ่นยึดแบบ volar locking plate สำหรับการผ่าตัดตรึงกระดูกหักส่วนปลายของกระดูกเรเดียสได้รับความนิยมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม มีรายงานภาวะแทรกซ้อนหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดประเภทนี้ รวมถึงการฉีกขาดของเอ็น มีรายงานการฉีกขาดของเอ็นกล้ามเนื้องอโปลิซิสลองกัสและเอ็นกล้ามเนื้อเหยียดโปลิซิสลองกัสที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมกระดูกหักส่วนปลายของกระดูกเรเดียสด้วยแผ่นยึดดังกล่าวครั้งแรกในปี พ.ศ. 2541 และ พ.ศ. 2543 ตามลำดับ อุบัติการณ์การฉีกขาดของเอ็นกล้ามเนื้องอโปลิซิสลองกัสที่เกี่ยวข้องกับการใช้แผ่นยึดแบบ volar locking plate สำหรับกระดูกหักส่วนปลายของกระดูกเรเดียสอยู่ในช่วง 0.3% ถึง 12%3,4 เพื่อลดการเกิดการฉีกขาดของเอ็นกล้ามเนื้องอโปลิซิสลองกัสหลังจากการตรึงแผ่นยึดแบบ volar plate สำหรับกระดูกหักส่วนปลายของกระดูกเรเดียส ผู้เขียนได้ให้ความสำคัญกับตำแหน่งของแผ่นยึด ในการศึกษาผู้ป่วยกระดูกหักส่วนปลายของกระดูกเรเดียส ผู้เขียนได้ศึกษาแนวโน้มรายปีของจำนวนภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับมาตรการการรักษา การศึกษาปัจจุบันได้ตรวจสอบอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดกระดูกเรเดียลส่วนปลายหักโดยใช้แผ่นล็อกแบบวอลาร์

มีอัตราภาวะแทรกซ้อนอยู่ที่ 7% ในกลุ่มผู้ป่วยกระดูกเรเดียสส่วนปลายที่ได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดตรึงด้วยแผ่นยึดกระดูกเชิงกราน (volar locking plate) ภาวะแทรกซ้อนที่พบ ได้แก่ กลุ่มอาการการกดทับเส้นประสาทบริเวณข้อมือ (carpal tunnel syndrome) อัมพาตเส้นประสาทส่วนปลาย นิ้วล็อก และเส้นเอ็นฉีกขาด เส้นแบ่งเขตการผ่าตัดนี้เป็นจุดสังเกตการผ่าตัดที่มีประโยชน์สำหรับการวางแผ่นยึดกระดูกเชิงกราน ไม่พบกรณีเส้นเอ็นกล้ามเนื้องอโปลิซิสลองกัสฉีกขาดในผู้ป่วย 694 ราย เนื่องจากมีการให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับความสัมพันธ์ระหว่างข้อเทียมและเส้นเอ็น

ผลลัพธ์ของเราสนับสนุนว่าแผ่นล็อคมุมคงที่แบบ volar เป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับกระดูกหักนอกข้อรัศมีส่วนปลายที่ไม่เสถียร ช่วยให้สามารถเริ่มการฟื้นฟูหลังการผ่าตัดในระยะเริ่มต้นได้อย่างปลอดภัย