پلاک ثابت ۶ سوراخه با تقسیم ساجیتال ۱.۰ ارتوگناتیک

مراحل عمل جراحی

۱. پزشک طرح عمل را با بیمار در میان می‌گذارد، پس از موافقت بیمار، عمل را انجام می‌دهد، درمان ارتودنسی را طبق طرح انجام می‌دهد، تداخل دندان‌ها را از بین می‌برد و به عمل جراحی این امکان را می‌دهد که قطعه استخوان بریده شده را به آرامی به موقعیت اصلاحی طراحی شده منتقل کند.

۲. با توجه به شرایط خاص درمان ارتوگناتیک، طرح جراحی را ارزیابی و حدس بزنید و در صورت لزوم آن را تنظیم کنید.

۳. آماده‌سازی قبل از عمل برای بیماران انجام شد و تجزیه و تحلیل بیشتری در مورد برنامه جراحی، اثر مورد انتظار و مشکلات احتمالی انجام شد.

۴. بیمار تحت عمل جراحی ارتوگناتیک قرار گرفت.

جراحی ارتوگناتیک پیچیده و ظریف است. برای اینکه جراح بتواند به راحتی قطعه استخوان را در حین عمل جابجا کند و موقعیت دقیق استخوان فک را تعیین کند، لازم است ارتودنتیست قبل از عمل برخی کارها را انجام دهد، این محتوای ارتودنسی قبل از عمل است. این عمدتاً شامل موارد زیر است: تراز کردن دندان‌ها، رفع تداخل دندانی، رفع کجی جبرانی لب یا کجی زبان در دندان‌های قدامی بالا و پایین، به طوری که جراحی ارتوگناتال به طور عادی انجام شود. این امر نه تنها می‌تواند روند جراحی را ساده کند، به طوری که برخی از بیماران می‌توانند از عمل فک دوتایی اجتناب کنند، بلکه احتمال عود پس از عمل را نیز کاهش داده و اثر جراحی را تثبیت می‌کند. ارتودنسی قبل از عمل گامی مهم برای اطمینان از موفقیت ارتودنسی جراحی است.

ناهنجاری دهان و فک و صورت به اندازه و شکل غیرطبیعی فک بالا اشاره دارد که ناشی از رشد غیرطبیعی فک بالا، رابطه غیرطبیعی بین فک بالا و پایین و رابطه آن با سایر استخوان‌های جمجمه و صورت، و همچنین رابطه غیرطبیعی بین فک بالا و دندان‌ها، عملکرد غیرطبیعی سیستم دهان و فک و مورفولوژی غیرطبیعی صورت است. هدف از جراحی ارتوگناتیک اصلاح دندان‌های نابجا، تنظیم قوس دندانی ناموزون و رابطه بین دندان‌ها و فک‌ها، از بین بردن تداخل بین دندان‌ها و فک‌ها، مرتب کردن دندان‌ها و از بین بردن شیب جبرانی دندان‌ها است، به طوری که عمل جراحی بتواند قطعه استخوان برش داده شده را به آرامی به موقعیت اصلاحی طراحی شده منتقل کند و رابطه خوبی بین دندان‌ها و فک‌ها برقرار کند.

ارتوگناتا (Orthognathia) متعلق به دسته جراحی دهان و فک و صورت است که یک درمان جراحی برای برخی از بیماران مبتلا به مال اکلوژن شدید است و نمی‌توان آن را به طور کامل از طریق ارتودنسی خالص به دست آورد. ارتوگناتا یک روش تهاجمی است که در آن شکل استخوان با توجه به معیارهای اکلوزال دندان‌ها پس از ایجاد مصنوعی شکستگی تنظیم می‌شود تا به نتیجه رضایت‌بخشی برسد. ثانیاً، نشانه‌های ارتوگناتا چیست؟ همانطور که در بالا ذکر شد، بیمارانی که مال اکلوژن خفیف دارند، ارتودنسی را انتخاب کرده‌اند، یعنی اغلب می‌گویند که از بریس استفاده می‌کنند. اگر فک به طور جدی دچار مشکل شده باشد، دامنه نیروی ارتودنسی خالص و توانایی رسیدن به اهداف بهبود، باید جراحی فک، همراه با درمان ارتودنسی قبل از عمل پس از عمل، برای دستیابی به اثر خوب برای بهبود نوع سطح، مانند رایج‌ترین نوع، جلو آمدن فک، افتادگی مرکزی و چانه کوچک و غیره، از طریق باز کردن بافت استخوان مصنوعی، تشکیل بخش مستقیم و سپس در صفحه ناخن تیتانیومی که در محل هدف ثابت شده است، انجام شود. برای بیمارانی که برآمدگی فک پایین دارند، این است که چانه را به عقب، وسط از چهره بیماران افسرده، حرکت فک به جلو و غیره است. به طور کلی، ارتوگناتیس تأثیر فوری بر تغییر شکل صورت دارد و این تأثیر قابل توجه است. در طول دوره بهبودی یک تا سه ماهه، به علاوه ارتودنسی پس از عمل، بیماران می‌توانند قبل و بعد از عمل کاملاً متفاوت باشند.