Os parafusos de compresión canulados convertéronse nun dos dispositivos de fixación máis versátiles e esenciais na cirurxía ortopédica moderna. Deseñados cun canal central oco que permite a inserción sobre un fío guía, estes parafusos permiten unha colocación precisa, unha fixación estable e técnicas cirúrxicas mínimamente invasivas.
A súa capacidade para proporcionar compresión controlada a través das liñas de fractura fainos ideais para o tratamento de fracturas en zonas anatomicamente constreñidas ou delicadas, especialmente a cadeira, o nocello e os pequenos ósos da man e o pé. Este artigo revisa as principais aplicacións clínicas dos parafusos de compresión canulados e destaca como melloran os resultados cirúrxicos en diferentes rexións anatómicas.
Cirurxía de cadeira: fixación estable para fracturas do colo femoral
As fracturas do colo femoral (frecuentes entre adultos maiores e pacientes con traumatismos de alta enerxía) requiren unha fixación interna fiable para restaurar a mobilidade e previr complicacións como a pseudoartrosis ou a necrose avascular.Tornillos de compresión canuladosson unha solución estándar debido á súa alta precisión e á súa vía de inserción mínimamente invasiva.
Exemplo clínico:
Un paciente de 65 anos cunha fractura do colo femoral non desprazada someteuse a unha redución pechada e fixación interna con tres parafusos de compresión canulados paralelos. Guiados por fíos de Kirschner, os parafusos colocáronse nunha configuración de triángulo invertido para maximizar a estabilidade biomecánica. As radiografías posoperatorias mostraron unha excelente aliñación e unha compresión mantida. Ás 12 semanas, o paciente demostrou unha capacidade total de soporte de peso cunha consolidación radiográfica sólida.
Por que funcionan ben para as fracturas de cadeira:
A colocación asistida por guía garante unha traxectoria precisa do parafuso.
A compresión controlada mellora a estabilidade primaria e a consolidación ósea.
A técnica minimamente invasiva reduce o trauma nos tecidos brandos e acelera a recuperación.
As configuracións con varios parafusos aumentan a estabilidade rotacional e axial.
Cirurxía de nocello: fixación para fracturas maleolares e astrágalo
A complexa anatomía da articulación do tornozelo e as esixencias de soporte de peso requiren implantes de fixación que proporcionen unha forte compresión e manteñan o aliñamento baixo tensión mecánica. Os parafusos de compresión canulados úsanse amplamente para fracturas do maléolo medial, fracturas por avulsión do maléolo lateral e lesións do corpo ou do pescozo do astrágalo.
Exemplo clínico:
Un atleta de 30 anos sufriu unha fractura do maléolo medial durante unha lesión deportiva. Os cirurxiáns reduciron a fractura e inseriron dous parafusos canulados parcialmente roscados para lograr a compresión en todo o lugar da fractura. A abordaxe guiada minimizou a alteración dos tecidos brandos, o que é especialmente importante arredor do nocello, onde as estruturas neurovasculares son densas. O paciente volveu aos adestramentos en catro meses, co apoio dunha fixación estable e unha mobilización temperá.
Vantaxes na rexión do nocello:
Excelente para fragmentos pequenos, oblicuos ou de difícil acceso.
A compresión promove a rápida consolidación do óso esponxoso.
Un tamaño reducido da incisión reduce o risco de complicacións postoperatorias.
Compatible con outros métodos de fixación (por exemplo, construcións de placa-parafuso) para fracturas complexas.
Fixación de ósos pequenos: fracturas de man, pulso e pé
Os ósos pequenos requiren ferraxes delicadas que proporcionen estabilidade sen un volume excesivo. Os parafusos de compresión canulados, que adoitan estar dispoñibles en diámetros miniatura, son ideais para fracturas do escafoide, fracturas metacarpianas e lesións da falanxe proximal, así como fracturas no pé, como as do escafoide e o quinto metatarsiano.
Exemplo clínico:
Un paciente de 22 anos cunha fractura de cintura escafoide foi sometido a unha fixación percutánea mediante un parafuso de compresión canulado sen cabeza. O parafuso proporcionou compresión continua en toda a fractura, o que permitiu un movemento temperán do pulso. Ás oito semanas, as tomografías computarizadas confirmaron a unión ósea e o paciente retomou as actividades normais sen rixidez.
Por que funcionan ben en ósos pequenos:
Os deseños de parafusos sen cabeza eliminan a prominencia e a irritación dos accesorios.
A colocación precisa protexe os tendóns e as superficies articulares circundantes.
A compresión continua mellora as taxas de consolidación en ósos con mal rego sanguíneo (por exemplo, o escafoide).
As técnicas minimamente invasivas reducen as cicatrices e o tempo de recuperación.
Vantaxes técnicas que impulsan mellores resultados cirúrxicos
En diferentes rexións anatómicas, os parafusos de compresión canulados comparten varias vantaxes técnicas que os fan preferidos polos cirurxiáns ortopédicos:
Alta precisión de colocación:
A inserción baseada en guía minimiza o risco de desalineamento.
Compresión consistente:
Os deseños parcialmente roscados ou sen cabeza ofrecen unha compresión interfragmentaria controlada esencial para unha cicatrización estable.
Versatilidade na abordaxe:
Apto tanto para cirurxías abertas como percutáneas minimamente invasivas.
Redución do trauma cirúrxico:
As incisións máis pequenas permiten tempos operatorios máis curtos e unha rehabilitación máis rápida.
Forza biomecánica:
Deseñado para soportar cargas rotacionais e axiais, mesmo en zonas que soportan peso como a cadeira e o nocello.
Conclusión：
Os parafusos de compresión canulados desempeñan un papel crucial no tratamento das fracturas ortopédicas, xa que ofrecen precisión, estabilidade e beneficios minimamente invasivos nunha ampla gama de escenarios clínicos. Tanto se se usan para fracturas do colo femoral, lesións maleolares ou fixación de pequenos ósos na man e no pé, estes parafusos melloran constantemente os resultados dos pacientes e as taxas de curación. A súa adaptabilidade a diferentes esixencias anatómicas e patróns de fractura convérteos nun compoñente indispensable da práctica ortopédica contemporánea.
Data de publicación: 27 de novembro de 2025