توری تیتانیومی مسطح - سوراخ گرد دو بعدی

در شکل‌ها و اندازه‌های متنوعی موجود است. کم‌جا برای حداقل لمس، با دیسک‌های کف صاف یا بافت‌دار ارائه می‌شود، لبه‌های دیسک صاف با طراحی ویژه.

استخوان‌های جمجمه در سه لایه قرار دارند: لایه سخت و فشرده صفحه خارجی (lamina externa)، لایه میانی (یک لایه اسفنجی از مغز استخوان قرمز در وسط) و لایه فشرده صفحه داخلی (Lamina interna).

ضخامت جمجمه از یک مکان به مکان دیگر متفاوت است، بنابراین محل ضربه، ضربه تروماتیکی که باعث شکستگی می‌شود را تعیین می‌کند. جمجمه در زائده زاویه‌ای خارجی استخوان پیشانی، برآمدگی اکسیپیتال خارجی، گلابلا و زائده‌های ماستوئید ضخیم است. مناطقی از جمجمه که با عضله پوشیده شده‌اند، هیچ دولایه‌ای بین لایه داخلی و خارجی ندارند که منجر به استخوان نازک و مستعد شکستگی می‌شود.

شکستگی جمجمه در استخوان‌های نازک سنگفرشی گیجگاهی و آهیانه، سینوس اسفنوئید، سوراخ بزرگ (سوراخی در قاعده جمجمه که نخاع از آن عبور می‌کند)، برآمدگی گیجگاهی پتروس و قسمت‌های داخلی بال‌های اسفنوئید در قاعده جمجمه، راحت‌تر رخ می‌دهد. حفره جمجمه میانی، یک فرورفتگی در قاعده حفره جمجمه، نازک‌ترین قسمت جمجمه را تشکیل می‌دهد و بنابراین ضعیف‌ترین قسمت است. این ناحیه از کف جمجمه به دلیل وجود سوراخ‌های متعدد، بیشتر ضعیف می‌شود. در نتیجه، این بخش در معرض خطر بیشتری برای شکستگی‌های قاعده جمجمه است. سایر نواحی که بیشتر مستعد شکستگی هستند عبارتند از صفحه غربالی، سقف حدقه‌ها در حفره جمجمه قدامی و نواحی بین سینوس‌های ماستوئید و سخت‌شامه در حفره جمجمه خلفی.

ترمیم جمجمه یک عمل جراحی رایج در جراحی مغز است که برای حل مشکلات خونرسانی غیرطبیعی مغز، گردش ناکافی یا اختلال مایع مغزی نخاعی و فشردگی مغز ناشی از نقص جمجمه انجام می‌شود. ترومای جمجمه و جراحی مغز، برداشتن فلپ استخوان، تومور خوش‌خیم جمجمه یا برداشتن تومور، استئومیلیت مزمن جمجمه و غیره. از آنجا که شکل ناحیه نقص جمجمه تغییر می‌کند، پوست سر تحت تأثیر فشار اتمسفر قرار می‌گیرد، به طوری که فرورفتگی آن به بافت مغز فشار می‌آورد. ناحیه نقص را ترمیم کنید، مشکل حفاظت ایمنی مکانیکی بافت مغز را جبران کنید، مشکلات غیرطبیعی مانند خونرسانی ناکافی یا اختلال خونرسانی مغزی و گردش مایع مغزی نخاعی را حل کنید و همچنین باید مشکل ترمیم و شکل‌دهی شکل اصلی را در نظر بگیرید. سندرم نقص جمجمه را تسکین دهید. ترمیم جمجمه باید برای نقص‌های جمجمه با قطر بیش از 3 سانتی‌متر، بدون پوشش عضلانی و بدون موارد منع مصرف انجام شود. به طور کلی در نظر گرفته می‌شود که ترمیم 3 تا 6 ماه پس از کرانیوتومی مناسب است. کودکان می‌توانند پس از جراحی پلاستیک 3 تا 5 ساله باشند.